Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie Monika Bieńkowska po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. R. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata w sprawie z Jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego p o s t a n a w i a przyznać prawo pomocy we wnioskowanym zakresie obejmującym ustanowienie adwokata
Z. R. po otrzymaniu zawiadomienia o terminie rozprawy w sprawie z jego skargi na opisaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego wystąpił o przyznanie mu pełnomocnika.
Mając na uwadze, iż wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien zostać złożony na urzędowym formularzu, wezwaniem z dnia[...] referendarz sądowy na podstawie art. 258 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270), zwana dalej P.p.s.a. przesłał skarżącemu formularz PPF celem uzupełnienia braków formalnych wniosku przez wypełnienie, podpisanie i odesłanie załączonego formularza w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W zakreślonym terminie skarżący zobowiązanie referendarza sądowego wykonał i przesłał wypełniony formularz PPF, w którym wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata.
W uzasadnieniu wniosku podał, że jedynym źródłem jego utrzymania jest renta w wysokości[...]. Wnioskodawca aktualnie odbywa karę pozbawienia wolności w zakładzie Karnym w Nowogardzie, nie posiada żadnego majątku.
W wykonaniu zobowiązania referendarza sądowego zobowiązującego do wykazania swojej aktualnej sytuacji finansowej, Z. R. nadesłał zaświadczenie zastępcy Dyrektora Zakładu Karnego podające, iż nie jest on odpłatnie zatrudniony w ZK oraz, że otrzymuje świadczenie ZUS w wysokości [...] i na dzień[...] zgromadził kwotę [...], która zostanie wypłacona w dniu zwolnienia.
Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz.270) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3 cyt. artykułu). Częściowe zwolnienie od opłat i wydatków może polegać na zwolnieniu od poniesienia ułamkowej ich części albo określonej ich kwoty pieniężnej (art. 245 § 4 )
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny - art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Przywołane przepisy regulujące instytucję prawa pomocy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 P.p.s.a. zatem to rzeczą wnioskodawcy jest wykazanie, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
W niniejszej sprawie referendarz sądowy uznał, że wnioskodawca z uwagi na swoją sytuację osobistą związana z odbywaniem kary pozbawienia wolności, a także majątkową (brak majątku ) oraz dochodową ( renta w wysokości[...], oszczędności w kwocie [...]) nie ma obiektywnej możliwości poniesienia kosztów związanych z ustanowieniem adwokata.
W konsekwencji na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.