Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku R. O. z dnia 26 lutego 2008 r. o przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przydziału osobnej kwatery stałej p o s t a n a w i a - odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi -
R. O. w dniu 14 grudnia 2007 r. złożył za pośrednictwem Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję tego organu z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przydzielenia R. O. osobnej kwatery stałej w garnizonie Warszawa.
W skardze zawarł również wniosek o przedłużenie terminu do wniesienia skargi.
W nadesłanej odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi oraz o odrzucenie skargi jako wniesionej po terminie.
W związku ze sformułowanym w skardze wnioskiem o "przedłużenie " terminu do wniesienia skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pismem z dnia 20 lutego 2008 r. poinformował o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi oraz o konieczności uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu. Pismo Sądu skarżący odebrał w dniu 25 lutego 2008 r. a w dniu 26 lutego 2008 r. skarżący złożył żądany wniosek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W myśl art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)dalej zwaną "ppsa", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Stosownie do treści przepisu art. 87 § 2 ppsa przywrócenie terminu podlega ocenie pod kątem uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego oraz zachowania wymogów formalnych do złożenia tego wniosku.
Przez brak winy o jakim mowa w art. 86 § 1 ppsa, należy rozumieć sytuacje, w których z przyczyn obiektywnie niezależnych od siebie, nawet przy zachowaniu najwyższej staranności, skarżący nie miał możliwości dochowania ustawowego terminu.
Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, iż skarżący pomimo pouczenia go pismem Sądu z dnia 20 lutego 2008 r. o konieczności uprawdopodobnienia wniosku o przywrócenie terminu nie uczynił tego. Wskazać należy, że skarżący zachował siedmiodniowy termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu, jednakże w żaden sposób nie uprawdopodobnił on okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, zatem nie została spełniona przesłanka określona w art. 87 § 2 ppsa. W takiej sytuacji Sąd został w ogóle pozbawiony możliwości oceny, czy skarżący nie ponosi winy za uchybienie terminu.
Z tych względów, na podstawie art. 86 § 3 w zw. z art. 87 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił jak w sentencji.