Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. C. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi G. C. na działalność Rady Miasta Z. postanawia odmówić przyznania prawa pomocy
G. C. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z wnioskiem o przyznanie o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie z jego skargi na działalność Rady Miasta Z.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 246 § 1 ust 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Jednak wolą ustawodawcy wprowadzono do procedury sądowoadministracyjnej jeden, wyjątkowy przypadek, gdy, niezależnie od sytuacji majątkowej strony, prawo pomocy jej nie przysługuje. Mianowicie, prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi (art. 247 cytowanej ustawy).
Z kolei, o oczywistej bezzasadności skargi można mówić, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi więc o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (por. także postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 1 października 2009 r., sygn. akt I OZ 918/09, Lex 573308; z dnia 19 sierpnia 2009 r., sygn. akt 788/09, Lex 552419; z dnia 28 stycznia 2009 r., sygn. akt I OZ 35/09. Lex 551912).
Co więcej, oczywistą bezzasadnością skargi w rozumieniu art. 247 cytowanej ustawy jest również niedopuszczalność skargi, czyli także i sytuacja, w której, sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Zgodnie bowiem z art. 58 § 1 pkt 6 cytowanej ustawy, sąd odrzuca skargę jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie. Skarga G. C. na działalność Rady Miasta Z. została złożona w trybie art. 227 kpa. Zgodnie zaś z przepisami Rozdziału 2 Działu VIII kpa rozpatrzenie skargi w tym trybie nie kończy się wydaniem rozstrzygnięcia, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Skoro zatem w przedmiotowej sprawie skarga G. C. nie może zostać rozpoznana z uwagi na jej niedopuszczalność, to należy uznać, że zachodzą przesłanki do odmowy przyznania skarżącemu prawa pomocy na podstawie art. 247 cytowanej ustawy.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 247 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.