Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Sędziowie WSA Adam Lipiński (spr.), Sławomir Antoniuk, Protokolant Joanna Ukalska, po rozpoznaniu w dniu 13 października 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi R. S. na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. z dnia [...] lutego 2010 r. Nr [...] w przedmiocie orzeczenia o niezdolności do zawodowej służby wojskowej postanawia: - odrzucić skargę.
Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska [...] orzeczeniem z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] utrzymała w mocy orzeczenie Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej [...] nr [...] z dnia [...] listopada 2009 r. w sprawie zdolności R. S. do zawodowej służby wojskowej i związku chorób ze służbą wojskową. Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska [...] orzekła, że R. S. jest niezdolny do zawodowej służby wojskowej, a schorzenia wymienione w punkcie 1, 2 i 3 nie pozostają w związku ze służbą wojskową. R. S. zaliczono do trzeciej grupy inwalidów z ogólnego stanu zdrowia, nie zaliczono natomiast do żadnej grupy inwalidów w związku ze służbą wojskową.
R. S. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej [...] nr [...] wniósł o jego uchylenie oraz uchylenie orzeczenia organu I instancji. Skarżący zarzucił, że rozstrzygnięcie dotyczące związku choroby ze służbą wojskową zapadło z naruszeniem art. 7, art. 10 § 1, art. 77 § 1, art. 80 k.p.a. Ustalając fakt związku schorzeń ze służbą wojskową komisje lekarskie oparły ustalenia jedynie na dokumentach sporządzonych przez jednostkę wojskową. Zarzuty w tym zakresie skarżący przytoczył ponownie w piśmie z dnia 18 maja 2010 r.
W odpowiedzi na skargę organ, powołując się na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 27 października 1999 r. sygn. akt III ZP 9/99 OSNP 2000/5/167, wniósł o odrzucenie skargi.
Na rozprawie w dniu 13 października 2010 r. skarżący oświadczył, że jego skarga dotyczy jedynie tej części decyzji, w której orzeczono, że warunki służby nie miały wpływu na powstanie rozpoznanych schorzeń. Przedmiotem skargi nie jest orzeczenie w przedmiocie trwałej niezdolności do zawodowej służby wojskowej kat. "N". Skarżący oświadczył, że nie kwestionuje samego rozpoznania jednostki chorobowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (§ 2 powołanego artykułu).
Stosownie natomiast do art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: decyzje administracyjne; postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach; akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.