Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Olga Białek po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy Miejskiej L. na uchwałę Sejmiku Województwa D. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie przyjęcia "Naprawczych programów ochrony powietrza dla stref na terenie województwa dolnośląskiego, w których zostały przekroczone poziomy dopuszczalne i docelowe substancji w powietrzu" postanawia: odrzucić skargę.
Zaskarżoną uchwałą z dnia [...] r. opisaną w osnowie niniejszego orzeczenia Sejmik Województwa D. przyjął "Naprawcze programy ochrony powietrza dla stref na terenie województwa dolnośląskiego, w których zostały przekroczone poziomy dopuszczalne i docelowe substancji w powietrzu".
Pismem z dnia 21 lipca 2011 r. Gmina Miejska L. (zwana dalej stroną skarżącą) wezwała organ stanowiący samorządu województwa do usunięcia naruszenia prawa. Pismo w tej sprawie doręczono organowi w dniu 25 lipca 2011 r.
Pismem z dnia 6 października 2011 r. (doręczonym Gminie w dniu 12 października 2011 r.) przekazano stronie skarżącej stanowisko Sejmiku Województwa D. nieuwzględniające zarzutów Gminy.
W dniu 3 listopada 2011 r. strona skarżąca skierowała do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na wspomnianą na wstępie uchwałę, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w części objętej załącznikiem do tej uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Według art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 o samorządzie województwa (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1590 ze zm.), skargę na przepis aktu prawa miejscowego przyjęty przez organ województwa w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa - wnieść każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone danym przepisem.
Oceniając, czy skarga wniesiona została do sądu administracyjnego z zachowaniem ustawowego terminu, w ślad za stanowiskiem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 2 kwietnia 2007 r. (sygn. akt: II OPS 2/07), wskazać należy, że kontrola spełnienia tego warunku winna być dokonana z uwzględnieniem treści art. 53 § 1 i 2 p.p.s.a. Zgodnie z tezą zawartą w omawianej uchwale do skargi wnoszonej do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ma zastosowanie przepis art. 53 § 1 i 2 p.p.s.a. Wniosek taki wynika a contrario z art. 102a ustawy o samorządzie gminnym, który wyłącza jedynie zastosowanie w tych sprawach art. 52 § 3 i 4 p.p.s.a. Choć w uchwale mowa jest o ustawie o samorządzie gminnym, to ze względu na tożsamość rozwiązań legislacyjnych w ustawie o samorządzie województwa, stanowisko zawarte w uchwale zachowuje aktualność również w niniejszej sprawie.
Zgodnie zatem z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a."), skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie, przy czym wnosi się ją za pośrednictwem organu którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Według § 2 tego artykułu, w przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.