Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Sędziowie: sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. W. o wyłączenie sędziego NSA Stanisława Prutisa od orzekania w sprawie ze skargi J. W. na bezczynność Wojewody P. w przedmiocie niewykonania postanowienia wyznaczającego termin do rozpatrzenia wniosku o wznowienie postępowania w celu stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a: oddalić wniosek o wyłączenie sędziego NSA Stanisława Prutisa od orzekania w sprawie.
J. W. wywiodła do tutejszego sądu administracyjnego skargę na bezczynność Wojewody P. w przedmiocie niewykonania postanowienia wyznaczającego termin do rozpatrzenia wniosku o wznowienie postępowania w celu stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę.
Na rozprawie sądowej w dniu 1 grudnia 2011r. skarżąca złożyła wniosek o wyłączenie od orzekania w niniejszej sprawie sędziego NSA Stanisława Prutisa.
W ocenie skarżącej wymieniony sędzia powinien być wyłączony z mocy prawa, albowiem orzekał w roli sprawozdawcy w sprawie II SAB/Bk 10/10, dotyczącej tego samego wniosku z dnia 18 grudnia 2008r., który jest przedmiotem rozstrzygnięcia w sprawie niniejszej. Jak podkreśliła, w postępowaniu II SAB/Bk 10/10 nie został prawidłowo ustalony stan faktyczny, co skutkowało koniecznością wszczęcia niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego. Na potwierdzenie wadliwości rozstrzygnięć wskazanego sędziego wymieniła inne sprawy: II SA/Bk 51/05, II SA/Bk 647/08 i II SA/Bk 337/07, w której sędzia nie dopuścił jej do uczestniczenia w postępowaniu, dopuszczając jednocześnie bezpodstawnie do użytkowania obiektu. Skarżącą wyraziła jednocześnie obawę braku bezstronności wnioskowanego do wyłączenia sędziego, który w jej ocenie od samego początku istnienia sprawy spornej budowy, jest źle nastawiony do jej osoby.
Sędzia NSA Stanisław Prutis w złożonym w dniu 3 stycznia 2012r. - oświadczeniu stwierdził, że nie istnieją okoliczności tego rodzaju, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.
Wniosek podlegał wyłączeniu.
Instytucję wyłączenia sędziego normują przepisy art. 18-24 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej: p.p.s.a. Przyczyny wyłączenia sędziego z mocy samej ustawy zostały enumeratywnie wymienione w art. 18 powołanej ustawy. Stosownie zaś do treści art. 19 p.p.s.a., niezależnie od sytuacji, w których sędzia wyłączony jest z mocy samej ustawy sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie (iudex suspectus).
Uwzględniając powyższe regulacje należy przede wszystkim stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki wyłączenia sędziego z mocy prawa wymienione w art. 18 § 1 pkt 1 - 7 p.p.s.a. Skarżąca wskazuje, że sędzia Stanisław Prutis orzekał wcześniej w podobnej sprawie o sygnaturze II SAB/Bk 10/10. Powoduje to konieczność rozpoznania wniosku w kontekście art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a., który nakazuje wyłączyć sędziego w sprawach dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie. Taka sytuacja w sprawie niniejszej nie zachodzi. Przedmiotowe postępowanie dotyczy, bowiem bezczynności organu: Wojewody P., natomiast przesłanka wyłączenia z art. 18 § 1 pkt 6 "a" p.p.s.a. nie dotyczy spraw o bezczynność. Z treści tego przepisu wynika jednoznacznie, że wyłączenie powinno nastąpić "w sprawach dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie", a taką sprawą nie jest ta, w której strona kwestionuje bezczynność organu i decyzja lub postanowienie nie zostały wydane. Reasumując, na przeszkodzie w orzekaniu sędziego w sprawie ze skargi na bezczynność nie stoi, w oparciu o art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a., fakt orzekania przez niego we wcześniejszych sprawach tej samej strony, zarówno ze skargi na bezczynność, jak i na akty lub czynności organu. Jak wskazał NSA w postanowieniu z 20 lipca 2011 r. w sprawie I OZ 531/11 odnośnie art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a.: Wymóg orzekania w sprawie dotyczącej skargi na decyzję albo postanowienie, należy odnieść do orzekania w sprawie konkretnie oznaczonego i wydanego już aktu administracyjnego. Oznacza to, że kluczowe znaczenie dla zastosowania art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a. ma przedmiot zaskarżenia. Jeżeli zatem sprawa dotyczy bezczynności organu, to wyklucza to możliwość uznania, że sprawa ta dotyczy konkretnie oznaczonego i wydanego aktu administracyjnego (analogicznie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w postanowieniu z 11 sierpnia 2011r., II SAB/Bk 44/11). Z podanych względów Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzi ustawowa podstawa wyłączenia wymieniona w art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a.