Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Antończyk po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Ł. L. o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w sprawie ze skargi Ł. L. na bezczynność Burmistrza postanawia: oddalić wniosek skarżącej o zwrot kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia 7 czerwca 2010 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę Ł. L. na bezczynność Burmistrza. W dniu 7 czerwca 2010r. skarżąca powołując się na art. 210 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz. U. nr 153, poz. 1270/ złożyła wniosek o przyznanie należnych jej kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 209 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm./, wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204. Stosownie do art. 210 § 1 powołanej ustawy strona traci uprawnienie do żądania zwrotu kosztów, jeżeli najpóźniej przed zamknięciem rozprawy poprzedzającej wydanie orzeczenia nie zgłosi wniosku o przyznanie należnych kosztów. W rozpoznawanej sprawie zastosowanie ma przepis art. 201§ 2, który stanowi, że przepis § 1 nie ma zastosowania w przypadku orzekania na posiedzeniu niejawnym, gdy strona nie jest reprezentowana przez adwokata lub radcę prawnego. W takim przypadku o kosztach postępowania sąd orzeka urzędu.
Rozpoznając wniosek Sąd zważył, że stosownie do treści art. 200 ww. ustawy w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Zgodnie z przepisem art. 205 § 1 ustawy do niezbędnych kosztów postępowania prowadzonego przez stronę osobiście zalicza się poniesione przez stronę koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie.
Zatem stosownie do treści cyt. przepisu art. 200 warunkiem niezbędnym dla ubiegania się przez skarżącego o zwrot kosztów postępowania od organu jest uwzględnienie skargi, a w przypadku uwzględnienia skargi poniesienie kosztów postępowania .
W okolicznościach rozpoznawanej sprawy skarga na bezczynność wniesiona przez skarżącą nie została uwzględniona. W konsekwencji skarżącej nie przysługuje prawo domagania się zwrotu kosztów postępowania od organu. Na marginesie wskazać też należy, że skarżąca nie poniosła kosztów, o których mowa w art. 205 § 1 ustawy.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd oddalił wniosek skarżącej o zwrot kosztów postępowania.