Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Detka (spr.) Sędzia WSA Jacek Kuza Sędzia WSA Sylwester Miziołek po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E.M. o wyłączenie sędziów w sprawie z jego skargi na bezczynność Wojewody w przedmiocie wznowienia postępowania postanawia: oddalić wniosek.
II SAB/Ke 12/10
U Z A S A D N I E N I E
W dniu 11 marca 2010 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wpłynął wniosek E.M. "o wyłączenie właściwości Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach od wykonania kontroli skargi z dnia 2010.01.22 r. na opieszałość Wojewody i przekazanie rozpoznania do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, bądź w Warszawie".
W odpowiedzi na zarządzenie z dnia 12 marca 2010 r. E.M. w piśmie z dnia 21 marca 2010 r. sprecyzował, że jego wniosek dotyczy wyłączenia sędziów WSA: B.Z., D.Ch. i D. P.-M., gdyż w przekonaniu wnioskodawcy naruszyli oni art. 32 Konstytucji RP i wydanymi orzeczeniami "przyczynili się do braku bezstronności", co w konsekwencji powoduje, że niniejsza sprawa "wraca do kolejnego rozpoznania przez Sąd".
E.M. zarzucił, że wskazani wyżej sędziowie nie poszukiwali faktów ustalonych w aktach sprawy mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, ograniczając się do interpretacji prawa "faworyzując wadliwy proces wszczęcia postępowania odwoławczego, w którym organ państwa orzekając we własnej sprawie unika odpowiedzialnego jej rozpoznania".
Ponadto wnioskodawca podniósł, że okoliczność, iż orzeczenia sędziów nie zostały zaskarżone nie oznacza, że nie są one pozbawione wad procesowych, lecz jedynie świadczy o tym, że prawo strony do złożenia skargi kasacyjnej zostało ograniczone przymusem adwokackim.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach:
1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;
2) swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;
3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;
4) w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;
5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;
6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator;
6a) dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie;
7) w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.
Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego skargą o wznowienie postępowania, nie może orzekać co do tej skargi (art. 18 § 3).
Z kolei stosownie do art. 19 p.p.s.a., niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. We wniosku o wyłączenie sędziego strona winna uprawdopodobnić przyczyny wyłączenia (art. 20 § 1 p.p.s.a.).
Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie nie występuje żadna z przesłanek opisanych w art. 18 § 1 i 3 p.p.s.a. oraz art. 19 p.p.s.a. Przemawia za tym treść oświadczeń sędziów, złożonych w dniu 25 marca 2010 r., z których wynika, że między nimi, a żadną ze stron postępowania nie zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do ich bezstronności, jak również nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 18 p.p.s.a.
Należy także zauważyć, że E.M. we wniosku o wyłączenie sędziów nie uprawdopodobnił istnienia żadnej przesłanki uzasadniającej ich wyłączenie, zaś samo kwestionowanie zasadności rozstrzygnięć wydanych przez skład sędziowski w sprawach toczących się z jego skarg, czy też wyrażane niezadowolenie odnośnie prowadzonego postępowania sądowego, nie stanowią podstawy do wyłączenia sędziego.
W tej sytuacji wniosek jako bezzasadny podlegał oddaleniu, o czym Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł na podstawie art. 22 § 1 i 2 p.p.s.a.