Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. W.o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi Z.W. na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego w udostępnieniu informacji publicznej (wniosek z dnia 18 czerwca 2014 r.) postanawia przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 zł od skargi na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego w udzieleniu informacji publicznej na temat warunków socjalno-bytowych odbywania kary pozbawienia wolności w tym Zakładzie, skarżący Z. W. - osadzony w Zakładzie Karnym, wniósł na urzędowym formularzu o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. W uzasadnieniu podniósł, że nie jest zatrudniony i nie posiada żadnych środków finansowych do dyspozycji. W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach nie wykazał żadnych nieruchomości, zasobów pieniężnych, przedmiotów wartościowych i dochodów.
W związku z koniecznością uzupełnienia informacji na temat sytuacji rodzinnej i materialnej skarżącego oraz wyjaśnienia wątpliwości powstałych na tle złożonego przez niego oświadczenia, skarżący wezwany został przez referendarza sądowego do złożenia dodatkowych oświadczeń dotyczących przewidywanej daty jego zwolnienia z zakładu karnego, statusu mieszkania, zlokalizowanego pod adresem, wskazanym w rubryce nr 2.1 oraz ewentualnej pomocy, na jaką może liczyć ze strony bliskich w sfinansowaniu kosztów postępowania, a także dokumentów źródłowych - zaświadczeń o wysokości środków pieniężnych pozostających do jego dyspozycji w zakładzie karnym oraz o jego zatrudnieniu.
W odpowiedzi na to wezwanie skarżący przedłożył pismo procesowe z dnia 22 grudnia 2014 r., w którym wyjaśnił, iż w mieszkaniu, zlokalizowanym pod adresem w Poznaniu jest tylko zameldowany i nie posiada do niego żadnego tytułu prawnego. Dodał też, iż nie może liczyć na pomoc osób bliskich, ponieważ są oni ubodzy i korzystają z pomocy MOPS. Odnosząc się do wezwania w pozostałym zakresie, skarżący wskazał, iż nie może się z niego wywiązać, gdyż wystąpił o wydanie żądanych dokumentów do administracji zakładu karnego, jednakże do chwili obecnej nie zostały one wydane.
Postanowieniem z dnia 26 stycznia 2015r. referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącemu wnioskowanej pomocy, z powodu nieprzedłożenia wszystkich żądanych oświadczeń i dokumentów źródłowych, tj. oświadczenia wskazującego przewidywaną datę zwolnienia z zakładu karnego oraz zaświadczeń o wysokości środków pieniężnych pozostających do jego dyspozycji w zakładzie karnym oraz o jego zatrudnieniu. Zarzucono, że wnioskodawca nie przedstawił też jakiegokolwiek dowodu potwierdzającego fakt wystąpienia o te dokumenty. Nie przedłożył również żądanych zaświadczeń w terminie późniejszym. W związku z tym przyjęto, że nie jest możliwe jednoznaczne stwierdzenie, czy rzeczywiście skarżący nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania, czy to w całości, czy też w części.
W sprzeciwie od powyższego postanowienia, wniesionym w ustawowym terminie, skarżący domagał się przyznania mu wnioskowanego prawa pomocy, przedkładając zaświadczenia wystawione przez Zakład Karny w S., z których wynika, że skarżący nie posiadał na dzień 9 lutego 2015r. żadnych środków do dyspozycji, natomiast jego środki zgromadzone zgodnie z art. 126 Kodeksu karnego wykonawczego wynoszą 632,75 zł. Podano, że skarżący obecnie odbywa karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w S.. Przewidywany koniec kary przypada w dniu 17 marca 2018r.