Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2010r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Ł. i J. Ł. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków - postanawia - umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
A. Ł. oraz J. Ł. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków miasta [...].
Stan faktyczny niniejszej sprawy jest następujący.
W dniu 2 grudnia 2009r. J. Ł. złożył u Burmistrza Miasta [...] wniosek o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie uwidocznienia w ewidencji gruntów i budynków miasta [...] budynku mieszkalnego znajdującego się na należącej do niego i jego żony A. Ł. działce nr [...] przy ul. E. w J.
Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2009r. znak: [...] Burmistrz Miasta [...] przekazał ten wniosek Staroście [...] jako organowi właściwemu w sprawach ewidencji gruntów i budynków.
Dnia 14 grudnia 2009r. J. Ł. złożył zażalenie na wskazane postanowienie. Zostało ono rozpoznane w dniu 26 maja 2010r. (utrzymano w mocy kwestionowany akt).
Wcześniej tj. w dniu 29 kwietnia 2010r. A. Ł. i J. Ł. złożyli do tut. Sądu wymienioną na wstępie skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
postępowanie niniejsze podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe.
Stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej następnie P.p.s.a., sprawowana przez sądy administracyjne kontrola działalności administracji publicznej obejmuje m. in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organu w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a powołanego artykułu tj. w związku z niewydaniem przez organ stosownej decyzji, postanowienia, innego aktu bądź niedokonaniem czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącej uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Przedmiotem skargi w takim wypadku jest więc zarzucana określonemu organowi bezczynność w podjęciu wymienionych aktów (czynności). Jej celem jest natomiast zgodnie z art. 149 P.p.s.a. doprowadzenie do zobowiązania organu przez sąd do wydania takiego aktu (podjęcia czynności). Skoro zatem działanie, którego brak kwestionowany jest w skardze zostało podjęte w trakcie postępowania sądowego, tym samym przedmiot takiej skargi przestał istnieć. Skutkuje to z kolei koniecznością umorzenia postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a.
Stanowisko powyższe znajduje oparcie w orzecznictwie sądowym. W uchwale siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008r. (I OPS 6/08, ONSAiWSA 2009/4/63) wyrażono pogląd, iż przepis art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. ma zastosowanie także w przypadku, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność organu - w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a tej ustawy - organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do których pozostawał w bezczynności.
Przechodząc do okoliczności niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż przedmiot zaskarżenia obecnie nie istnieje. Jak już bowiem wyżej zaznaczono, postanowieniem z dnia 26 maja 2010r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpoznało zażalenie J. Ł. na postanowienie Burmistrza Miasta [...] z dnia 9 grudnia 2009r. Wprawdzie nastąpiło to ze znacznym przekroczeniem terminu z art. 35 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), jednak nie ma to dla rozstrzygnięcia sprawy znaczenia. Przedmiotem skargi była bowiem bezczynność organu w powyższym przedmiocie, nie zaś zwłoka w podjęciu żądanej przez stronę czynności.
Z przedstawionych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 P.p.s.a.