Sprawa ze skargi na bezczynność Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie rozpoznania wniosku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. C. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 343/13 oddalającym skargę R. C. na bezczynność Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] marca 2013 r. postanawia: 1. odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego, 2. zarządzić zwrot na rzecz R. C. kwoty 200 (słownie: dwieście) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.

Uzasadnienie

Prawomocnym wyrokiem z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 343/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. C. na bezczynność Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] marca 2013 r.

Pismem z dnia [...] grudnia 2014 r. skarżący złożył skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego powyżej wymienionym prawomocnym wyrokiem, wnosząc o zmianę.

W uzasadnieniu wskazał, że na skutek naruszenia art. 12 a § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), ujawniły się okoliczności faktyczne polegające na tym, że Sąd nie jest w stanie wydać kopii wymienionych w uzasadnieniu wyroku dokumentów, a odszukanie konkretnych dokumentów nie jest możliwe, gdyż nie można ustalić z jakich akt Sąd korzystał w trakcie rozprawy.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, z uwagi na nie wykazanie przez skarżącego ustawowej podstawy wznowienia ww. postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje.

Skarga o wznowienie postępowania podlega odrzuceniu.

Należy przede wszystkim wskazać, że postępowanie wznowieniowe jest postępowaniem polegającym na ponownym rozpoznaniu i rozstrzygnięciu sprawy prawomocnie zakończonej, bowiem dotyczy, stosownie do treści art. 270 p.p.s.a., postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem. Wznowić postępowanie można jedynie w sytuacjach, gdy zachodzą oznaczone w przepisach ustawy (od art. 271 do art. 273 p.p.s.a.) przyczyny wznowienia, a także, gdy został zachowany termin do złożenia wniosku o wznowienie określony w art. 277 p.p.s.a.

Postępowanie wznowieniowe składa się z dwóch etapów, co wyraźnie wynika z art. 280 § 1 p.p.s.a. Pierwszy etap sprowadza się do badania na posiedzeniu niejawnym, czy skarga o wznowienie wniesiona jest w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Chodzi w tym przypadku nie o badanie, czy rzeczywiście przyczyny wznowienia istnieją, ale czy skarżący wskazał w skardze podstawę wznowienia i czy wskazana przez niego podstawa odpowiada jednej z podanych w ustawie przyczyn uzasadniających żądanie wznowienia. W braku jednego ze wskazanych wymagań sąd odrzuci skargę, jeżeli zaś spełnione zostały wskazane wyżej wymogi, sąd przystępując do drugiego etapu wyznacza rozprawę. W związku z powyższym w pierwszej kolejności należy ocenić, czy skarga wniesiona w niniejszej sprawie oparta jest na ustawowej podstawie wznowienia.

Skarżący jako podstawę wznowienia wskazał art. 273 § 2 p.p.s.a., odwołując się do ujawnienia okoliczności faktycznej polegającej na tym, że Sąd nie jest w stanie wydać kopii wymienionych w uzasadnieniu wyroku dokumentów, a odszukanie konkretnych dokumentów nie jest możliwe, gdyż nie można ustalić z jakich akt Sąd korzystał w trakcie rozprawy.

W sprawie nie zachodzi przesłanka z przepisu art. 273 § 2 p.p.s.a., wedle którego można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.

Ze względu na powyższe należy stwierdzić, że skarga o wznowienie postępowania w niniejszej sprawie nie została oparta na ustawowej podstawie, o jakiej mowa w art. 273 § 2 p.p.s.a., bowiem samo powołanie podstawy skargi o wznowienie postępowania w zakresie przesłanek z art. 271-273 p.p.s.a. w skardze nie oznacza, że skargę tę rzeczywiście oparto na ustawowej podstawie wznowienia, jeżeli już z samego jej uzasadnienia wynika, że podnoszona podstawa nie zachodzi. Okoliczności, na które powołuje się skarżący uzasadniając podstawę skargi o wznowienie postępowania, nie są nowymi okolicznościami i znane były w momencie orzekania w sprawie II SAB/Wa 343/13. Ponadto jak wynika z akt sprawy organ jak i Sąd gwarantował skarżącemu wgląd do akt, a mimo to skarżący nie wskazał dokumentów, o które wnioskował.

W tej sytuacji, wobec niedopuszczalności skargi o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie sygn. akt II SAB/Wa 343/13, na podstawie art. 280 § 1 p.p.s.a. należało orzec, jak w sentencji postanowienia. O zwrocie wpisu Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

Strona 1/1