Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Mieczysław Górkiewicz, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2004r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. K. i J. K. na bezczynność Prezydenta Miasta W. w przedmiocie sfinansowania przez Gminę W. odtworzenia dokumentacji technicznej budynku p o s t a n a w i a : odrzucić skargę.
Skarżące od 1998r. są współwłaścicielkami lokalu użytkowego znajdującego się w budynku w W. przy ul. G. [...], zarządzanego przez M.Z.B. Sp. z o.o. w W., w którym ponadto Gmina W. jest właścicielką trzech lokali mieszkalnych i jednego lokalu użytkowego, przy czym udział skarżących we wspólnych częściach budynku wynosi 55,70%, zaś Gminy 44,30%. Skarżące nie współdziałają w zarządzie budynkiem i nie uiszczają opłat związanych z zarządem. Przy zawieraniu w 1997r. umowy sprzedaży lokalu użytkowego na rzecz poprzednika prawnego skarżących nie ustalono zasad zarządu wspólną nieruchomością, jak też nie ustalono ich do tej pory.
Skarżące twierdząc, że stanowią wspólnotę mieszkaniową bądź jej zarząd, zwróciły się pismem z dnia [...]do Prezydenta Miasta W. z wnioskiem sfinansowanie przez gminę odtworzenia dokumentacji technicznej budynku, którego zarządcą była do 1997r.
Pismem z dnia [...]skarżące zwróciły się do Prezydenta Miasta o wydanie decyzji w sprawie tego wniosku, zaś w piśmie z dnia [...]zażądały usunięcia naruszenia prawa polegającego na nierozstrzygnięciu wniosku. W dniu [...] złożona została do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu skarga na bezczynność Prezydenta Miasta W. w sprawie wniosku z dnia [...]dotyczącego sfinansowania przez Gminę W. odtworzenia dokumentacji technicznej budynku przy ul. G. [...] w W. Skarżące domagają się zobowiązania tego organu do rozpoznania sprawy i wydania rozstrzygającej decyzji administracyjnej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie wobec braku uchwały wspólnoty w sprawie kosztów opracowania lub aktualizacji dokumentacji technicznej budynku, skoro skarżące same nie stanowią wspólnoty i nie mogły podjąć wiążącej uchwały bez udziału wszystkich współwłaścicieli, a ponadto swoim działaniem wywołały niemożność powołania zarządcy i rozstrzygnięcia spraw przekraczających zakres zwykłego zarządu sprawami wspólnoty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Przepisy wprowadzające (Dz. U. nr 153, poz. 1271) rozpoznanie nin. sprawy nastąpiło w oparciu o przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270, dalej w skrócie p.s.a.). Zgodnie z art. 3 § 2 p.s.a. sąd administracyjny orzeka w sprawach skarg na bezczynność organów w zakresie wydania decyzji administracyjnej lub postanowień albo innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej. Bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy zgodnie z administracyjnym prawem materialnym, procesowym lub ustrojowym obowiązany był wydać jeden z podanych wyżej aktów lub dokonać określonej przez to prawo czynności, lecz nie dochował terminu załatwienia danej sprawy (por. odnośnie decyzji art. 35-37 k.p.a.). Nie ma zatem bezczynności organu, gdy prawo administracyjne nie zawiera normy upoważniającej właściwy organ do działania w jednej z form określonych w tym przepisie.
Żądanie strony uzasadniające dla jego rozstrzygnięcia zastosowanie norm prawnych spoza dziedziny prawa administracyjnego, nie stanowi podstawy do wszczęcia przez organ administracji publicznej postępowania administracyjnego na podstawie art. 61 § 3 k.p.a. Dotyczy to w szczególności żądania o charakterze cywilnoprawnym (patrz wyrok NSA z 26.02.1992r. sygn. akt I SA 1408/91 Wokanda 1992 nr 2 s. 26, glosa Zbigniewa Janowicza do tego wyroku Przegląd Sądowy 1995 nr 4 s. 92/99 oraz Barbara Adamiak KPA Komentarz do art. 61 k.p.a.). Postępowanie wszczęte byłoby od początku nieważne, a jego zakończenie uzasadniałoby stwierdzenie nieważności decyzji (por. cyt. Komentarz do art. 104 kpa). Gdy organem tym jest organ gminy, nie można dopatrywać się podstawy prawnej jego działania w sprawie nie należącej do prawa administracyjnego w przepisach ustawy ustrojowej (ustawa z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591), gdyż zgodnie z art. 6 tej ustawy do właściwości gminy należą sprawy publiczne, zatem nie sprawy prywatne o charakterze cywilnoprawnym (por. Andrzej Szewc, Ustawa o samorządzie gminnym - komentarz wyd. 2000 s. 55-59), zaś w ramach spraw administracyjnych właściwość organów gminy wyznaczają przepisy prawa materialnego administracyjnego. W omawianym przypadku wymagało rozważenia, czy sąd administracyjny powinien orzec o bezzasadności skargi na bezczynność (patrz wyrok NSA z dnia 8.05.1996r. sygn. akt III SAB 38/95 Monitor Podatkowy 1997 nr 11 s. 344) czy raczej stwierdzić wyłączenie w ogóle właściwości tego sądu i orzec o niedopuszczalności skargi (patrz uchwała NSA w ONSA 2001 z. 2 poz. 2 z cytowanym w uzasadnieniu orzecznictwem sądowoadministracyjnym oraz uzasadnienie uchwały 7 sędziów SN sygn. akt III ZP 37/97 OSNAP 1998 z. 7 poz. 200).