Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w osobie Referendarza Sądowego Renaty Ranickej po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.B. z dnia 30 lipca 2010 r. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata p o s t a n a w i a I) zwolnić skarżącą M.B. od kosztów sądowych II) ustanowić dla skarżącej M.B. adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w K.
W dniu 30 lipca 2010 r. wpłynął do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosek M.B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
We wniosku tym skarżąca oświadczyła, iż prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jej miesięczny dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę w wymiarze - etatu wynosi [...] zł.
Skarżąca jest współwłaścicielką w - części domu oraz działki o pow. 17 a.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła, iż od trzech lat jest bez stałej pracy. Dwukrotnie przebywała ona na zasiłku dla osób bezrobotnych. Obecnie została zatrudniona na - etatu z najniższym wynagrodzeniem krajowym. Uzyskiwana w ten sposób kwota nie wystarcza na egzystencję dorosłego człowieka, nie mówiąc już o innych potrzebach. Jedynym zobowiązaniem jakie skarżąca reguluje jest opłata za prąd, w wysokości 110 zł miesięcznie oraz rata w kwocie 180 zł, zadłużeni za czyszczenia szamba. Innych rachunków nie płaci bo ją na to nie stać.
Stosownie do treści art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi,( Dz. U. nr 153, poz.1270). prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowaniu lub w jego toku. Prawo to obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ( art. 244 § 1 cyt. ustawy). W myśl art. 245 § 1 powołanej ustawy, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym.
W przedmiotowej sprawie skarżąca wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od ponoszenia kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W tym miejscu należy też zwrócić uwagę czym jest instytucja prawa pomocy. Prawo pomocy to inaczej prawo ubogich. Instytucja ta ma charakter wyjątkowy co oznacza, że może być stosowana tylko w przypadku osób charakteryzujących się trudną sytuacją materialną ( do takich osób zalicza się bezrobotnych, osoby pozbawione środków do życia), bądź gdy środki te są bardzo ograniczone i zaspakajają tylko niezbędne potrzeby egzystencjonalne ( vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 października 2005 r. I GZ 107/05, niepubl.). Z kolei przez uszczerbek dla siebie, bądź rodziny należy rozumieć zachwianie sytuacji materialnej i bytowej strony w taki sposób, iż nie jest ona w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych ( vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 marca 2005 r. sygn. akt FZ 794/04, niepubl.).
W ocenie orzekającego sytuacja finansowa skarżącej, utrzymywanie się jedynie z wynagrodzenia za pracę w wysokości 850 zł miesięcznie, samodzielne ponoszenie wszelkich opłat i kosztów zwianych z codziennym utrzymaniem skarżącej, uzasadnia decyzję o uwzględnieniu wniosku i zwolnieniu skarżącej od kosztów sądowych oraz ustanowieniu pełnomocnika z urzędu.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 243 § 1, art. 244§ 1, art. 245 § 1 , 2 , art. 246 § 1 pkt 1. art.. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ).