Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2010 r. na rozprawie sprawy z wniosku P.B o wymierzenie grzywny Rektorowi Uniwersytetu postanawia oddalić wniosek. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
W dniu "[...]" P. B. złożył wniosek o wymierzenie Rektorowi Uniwersytetu grzywny za naruszenie obowiązku przewidzianego w art. 54 § 2 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. przekazania Sądowi całości akt sprawy administracyjnej dotyczącej skargi na bezczynność tegoż organu w przedmiocie rozpatrzenia odwołania P. B. z dnia "[...]" od decyzji Dziekania Wydziału "[...]" z dnia "[...]". (sygn. akt "[...]"). W uzasadnieniu podał, że Sądowi nie przekazano pisma Rektora z dnia "[...]" - wezwania do usunięcia braków formalnych pisma oraz pisma skarżącego usuwającego brak we wskazanym w wezwaniu terminie. Zdaniem skarżącego, organ przedstawił Sądowi tylko dokumenty, które mogły przemawiać za oddaleniem skargi. W aktach sprawy było bowiem tylko wezwanie Dziekana z dnia "[...]" do usunięcia braków odwołania i na tej podstawie organ domagał się oddalenia skargi. Natomiast z akt, które nie zostały przedstawione Sądowi wynikało, że Rektor uznał wezwanie Dziekana za nieskuteczne i sam wezwał skarżącego do usunięcia braków formalnych odwołania, zaś skarżący niezwłocznie brak ten uzupełnił, wobec czego jego odwołanie nie mogło już pozostać bez rozpoznania.
W piśmie procesowym z dnia "[...]" Rektor wniósł o oddalenie wniosku. W uzasadnieniu podtrzymał stanowisko, że nie pozostawał w bezczynności w rozpatrzeniu odwołania skarżącego, gdyż nie zostało ono skutecznie wniesione. Odwołanie to nie było bowiem podpisane przez wnoszącego, a brak ten - po wezwaniu przez Dziekana Wydziału do jego uzupełnienia, nie został usunięty. Nie zgodził się z twierdzeniem, że tylko organ odwoławczy ma uprawnienia do badania odwołania pod względem formalnym. Rektor wskazał, że wezwał skarżącego do uzupełnienia braków formalnych odwołania dopiero po wpłynięciu skargi na bezczynność. Działanie to zostało podjęte z ostrożności procesowej w celu "przyspieszenia" sprawy, gdyby Sąd nie podzielił stanowiska organu co do prawidłowości wezwania do uzupełnienia braków przez organ pierwszej instancji. Rektor podkreślił, że nie można uznać tego wezwania za uznanie słuszności skargi na bezczynność i twierdzeń dotyczących wyłącznej kompetencji organu odwoławczego do wzywania do uzupełnienia braków formalnych odwołania. Stwierdził ponadto, że nie wprowadzał w błąd Sądu, gdyż wraz ze skargą przekazał wszystkie akta administracyjne, na których oparto twierdzenia wskazane w odpowiedzi na skargę.
Na rozprawie w dniu "[...]", w sprawie sygn. akt "[...]", Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowił dopuścić dowód z akt sprawy o sygn. "[...]", a następnie po jej zamknięciu wydał wyrok, którym zobowiązał Rektora Uniwersytetu do rozpatrzenia odwołania P. B. od decyzji Dziekania Wydziału "[...]" z dnia "[...]", w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy oraz zasądził od Rektora Uniwersytetu na rzecz skarżącego kwotę 340 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami, dalej powoływanej dalej jako p.p.s.a.), skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Przepis art. 54 § 2 p.p.s.a. obliguje organ do przekazania skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.