Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak po rozpoznaniu w dniu 29 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. J. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej; postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi. /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak
Decyzją z dnia 20 marca 2015 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu nieruchomości w wyniku podziału.
W dniu 2 grudnia 2015 r. B. J. za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi. Do wniosku skarżąca nie załączyła skargi. W uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła, iż bez swojej winy nie dochowała terminu do wniesienia skargi. Wyjaśniła, iż decyzja Kolegium nie została jej oraz jej pełnomocnikowi doręczona w miejscu zamieszkania. W skrzynce na listy nie znalazła również żadnego śladu awizacji przesyłki, przez co nie była w stanie zapoznać się z treścią decyzji. O tym, że decyzja została wydana, skarżąca dowiedziała się, gdy wezwana została do zapłaty opłaty adiacenckiej, co nastąpiło w dniu 25 listopada 2015 r., co dokumentuje wezwanie do zapłaty opłaty adiacenckiej oraz koperta w której zostało doręczone. Skarżąca dalej wyjaśniła, iż niezwłocznie po odebraniu wezwania udała się do Urzędu, gdzie otrzymała korespondencję z akt przedmiotowej sprawy. Skarżąca podniosła, iż nie bez znaczenia pozostaje okoliczność wydania decyzji organu II instancji po trzech latach od złożenia odwołania. Skarżąca podała, iż złoży reklamację do dostawcy poczty.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosek ten zgodnie z właściwością przesłało do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. W odpowiedzi na wezwanie Przewodniczącej Wydziału II tut. Sądu Kolegium w piśmie z dnia 28 lipca 2016 r. wyjaśniło, iż do organu nie wpłynęła skarga B. J. na decyzję, której przymiotowy wniosek dotyczy. Nie odnotowano również złożenia przez B. J. skargi bezpośrednio do tut. Sądu.
Mając powyższe na uwadze Sąd wezwał B. J. do uzupełnienia wniosku z dnia 2 grudnia 2015 r. poprzez złożenie skargi, której wniosek ten dotyczy, w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. W zakreślonym przez Sąd terminie B. J. wniosła skargę datowaną na dzień 9 sierpnia 2016 r., w treści której zakwestionowała obciążenie jej opłatą adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości - działek nr [...] i [...] położonych w G. Gmina S. w wyniku ich scalenia i ponownego podziału. W dniu 17 sierpnia 2016. r. Sąd przedmiotową skargę przesłał do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, zobowiązując ten organ do nadesłania akt sprawy wraz z odpowiedzią na skargę.
W wykonaniu wezwania SKO w P. w dniu 7 września 2016 r. nadesłało akta administracyjne sprawy wraz ze skargą i odpowiedzią na skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje;
Wniosek jest zasadny.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 - dalej: "P.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Zgodnie zaś z przepisem art. 87 § 2 P.p.s.a. w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Uprawdopodobnienie - jak zgodnie przyjmuje się w orzecznictwie - jest środkiem zastępczym dowodu w ścisłym tego słowa znaczeniu i nie daje pewności, lecz tylko wiarygodność (prawdopodobieństwo) twierdzenia o jakimś fakcie (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lutego 2012 r., II FZ 145/12; z 24 listopada 2011 r., II FZ 711/11, dostępne w bazie internetowej CBOIS).