Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski po rozpoznaniu w dniu 7 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. L. o wymierzenie Dowódcy Sił Powietrznych grzywny za nieprzekazanie w ustawowym terminie skargi z dnia [...] stycznia 2009 r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia wymierzyć Dowódcy Sił Powietrznych grzywnę w wysokości 3.000 zł (słownie: trzy tysiące złotych).
W dniu 23 czerwca 2009 r. (data stempla pocztowego) R. L.zastępowany przez swojego pełnomocnika, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie Dowódcy Sił Powietrznych grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), za nieprzekazanie Sądowi skargi na bezczynność wymienionego wyżej organu w sprawie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie wypowiedzenia mu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej.
Zarzucił, że jego skarga z dnia [...] stycznia 2009 r. nie została Sądowi przekazana w ustawowym terminie 30 dni.
Dowódca Sił Powietrznych w odpowiedzi na wniosek wniósł o niekaranie grzywną i o umorzenie postępowania w sprawie. Przyznał, że skarga R. L. na bezczynność organu wpłynęła 8 stycznia 2009 r. i nie została przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie określonym w ustawie. Podniósł jednocześnie, że jednak podjął czynności w sprawie - przekazał skargę do Sądu wraz z odpowiedzią i aktami sprawy i w dniu [...] lipca 2009 r. wydał decyzję nr [...]. Wskazał, że w doktrynie prezentowany jest pogląd, iż przekazanie sądowi skargi po upływie terminu określonego w art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz po złożeniu przez skarżącego wniosku o wymierzenie grzywny, jednak przed podjęciem przez ten sąd postanowienia powoduje, że postępowanie o wymierzenie grzywny staje się bezprzedmiotowe i należy je umorzyć.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 ustawy).
Zgodnie natomiast z treścią z art. 55 § 1 powołanej ustawy, w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 ustawy, tj. do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Zgodnie z Obwieszczeniem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2008 r. i w drugim półroczu 2008 r. (M.P. Nr 11, poz. 138), w 2008 r. wynosiło ono 2.578,26 zł, a w drugim półroczu 2008 r. - 2.666,77 zł.
Wskazać należy, że w doktrynie istnieje rozbieżność, czy wymierzenie grzywny na podstawie art. 55 § 1 ustawy może mieć na celu tylko przymuszenie organu do przekazania do Sądu skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi, czy może mieć też charakter represyjny.