Wiesław Jakubiec - referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym kolejnego wniosku D. W.o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie z wniosku w przedmiocie wymierzenia grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu we W. postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 7 maja 2009 r. referendarz sądowy, po rozpoznaniu wniosku skarżącej o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, odmówił przyznania jej prawa pomocy we wskazanym zakresie podnosząc, że skarżąca nie wykazała, że jej sytuacja finansowa i majątkowa uniemożliwia jej poniesienie kosztów postępowania. Po rozpoznaniu sprzeciwu skarżącej Sąd postanowieniem z dnia 10 lipca 2009 r. również odmówił jej przyznania prawa pomocy ww. zakresie powołując się na zachodzącą w sprawie przesłankę z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. Nr 153, poz. 127 ze zm.). Rozstrzygnięcie to uznał za słuszne Naczelny Sąd Administracyjny, który postanowieniem z dnia 2 października 2009 r. (sygn. akt II OZ 922/09) oddalił zażalenie skarżącej.
W dniu 18 listopada 2009 r. skarżąca uiściła należny wpis sądowy od skargi w wysokości 100 zł.
W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia w wysokości 100 zł skarżąca złożyła na urzędowym formularzu kolejny wniosek o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata wskazując, że łączny dochód jej oraz jej męża wynosi 2.453 zł netto. Wśród posiadanych składników majątkowych wymieniła udziały we własności działek gruntu o łącznej pow. 2.500 m2.
W piśmie z dnia 26 kwietnia 2010 r. wnioskodawczyni oświadczyła, że spłacają kredyt, nie korzystają z pomocy finansowej opieki społecznej ani osób trzecich. Dodała, że posiadane przez nich udziały ww. nieruchomości wynoszą po 1/4.
Wniosek o przyznanie prawa pomocy nie zasługuje na uwzględnienie. Przesłanką do uwzględnienia kolejnego wniosku strony o przyznanie prawa pomocy może być tylko stwierdzenie, iż od chwili wydania poprzedniego orzeczenia w tym przedmiocie uległa zmianie (na niekorzyść) sytuacja materialna skarżącej. To na wnioskodawczyni ciążył obowiązek wskazania takich zmienionych okoliczności i wykazania, że te zmienione okoliczności uzasadniałyby obecnie przyznanie skarżącej prawa pomocy w zakresie całkowitym. W niniejszej sprawie taki warunek nie został spełniony, bowiem skarżąca takiego rodzaju okoliczności w ogóle nie wskazała. Oceniając obiektywnie treść aktualnego wniosku stwierdzić należy, że sytuacja wnioskodawczyni uległa nawet poprawie. Skarżąca nie ma nikogo na utrzymaniu, a uzyskiwany przez nią i jej męża dochód miesięczny netto zwiększył się i wynosi aktualnie 2. 453 zł (poprzednio była to kwota 2.215,80 zł). W opinii Sądu osiągane przez rodzinę wnioskodawczyni ich miesięczne dochody są wystarczające aby sfinansować zarówno ich niezbędne wydatki (których zresztą nie określiła i nie udokumentowała), jak i wpis sądowy od zażalenia w wysokości 100 zł (jedynego zresztą aktualnie kosztu sądowego). Tym bardziej, że skarżąca uiszczała już w niniejszej sprawie opłaty sądowe w takiej wysokości i niezrozumiałe jest dlaczego skarżąca znów składa wniosek i chce wyczerpywać wszystkie procedury odwoławcze, żeby w końcu i tak opłaty uiścić .