1. Na podstawie przepisu art. 190 par. 1 Kpa nie może powstać spór kompetencyjny między organem administracji a Naczelnym Sądem Administracyjnym.
2. Pismo organu administracji, informujące pracownika o tym, że jego stosunek pracy miał charakter umowny, nie jest decyzją administracyjną.
Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym, po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 1995 r. na posiedzeniu jawnym sprawy z wniosku Romana R. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie a Ministerstwem Transportu i Gospodarki Morskiej o ustalenie organu właściwego dla rozstrzygnięcia sprawy o rozwiązanie stosunku pracy, postanowiło: wniosek oddalić.
Roman R. zwrócił się do Kolegium Kompetencyjnego przy Sądzie Najwyższym o rozpatrzenie "negatywnego sporu kompetencyjnego między Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej a Naczelnym Sądem Administracyjnym". Ze znajdującego się w aktach sprawy obszernego wniosku wynika, że sprawa dotyczy sporu między skarżącym a zatrudniającą go niegdyś Generalną Dyrekcją Dróg Publicznych, natomiast przedmiotem sporu jest to, czy w momencie zwolnienia go z pracy w tejże Dyrekcji miał on status pracownika mianowanego, czy też zatrudnionego na podstawie umowy o pracę. Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej zajęto ostatecznie stanowisko, iż skarżący był zatrudniony na podstawie umowy o pracę, z którym to poglądem skarżący się nie zgadza. Pismo Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 12 stycznia 1994 r. precyzujące stanowisko w sprawie potraktował on jako decyzję administracyjną i zaskarżył je do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ten zaś postanowieniem z dnia 5 maja 1994 r. (...) odrzucił skargę, stwierdzając, iż wspomniane pismo Ministerstwa nie jest decyzją administracyjną i skarga na nie nie służy. Poinformował też skarżącego, iż w jego sprawie właściwy jest sąd pracy /art. 262 par. 1 pkt 1 Kp/.
W tej sytuacji skarżący wystąpił z wnioskiem o rozpatrzenie powstałego - jak twierdzi - negatywnego sporu kompetencyjnego, bowiem - zgodnie z jego stanowiskiem - ani Generalny Dyrektor Dróg Publicznych, ani Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, ani Naczelny Sąd Administracyjny nie uznali się za właściwych rzeczowo do rozpatrzenia tegoż urzędniczego sporu pracowniczego.
Kolegium Kompetencyjne zważyło, co następuje:
Zgodnie z art. 190 par. 1 Kpa spory o właściwość między organami administracji państwowej a sądami rozstrzyga Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym. Podmiotem takiego sporu w świetle powyższego przepisu może być jednak tylko sąd powszechny, nie zaś Naczelny Sąd Administracyjny, który sprawuje w ramach swej właściwości kontrolę zgodności decyzji administracyjnych z prawem. Ten ostatni organ - zgodnie z ustanowioną dlań właściwością - zajął prawomocne stanowisko w sprawie, odrzucając skargę w oparciu o stwierdzenie, że w sprawie nie wydano żadnej decyzji administracyjnej i że w tej sytuacji należy ona do właściwości sądu pracy. Stanowisko to jest w świetle materiału zgromadzonego w sprawie w pełni zasadne. W istocie rzeczy nie występuje zatem w przedmiotowej sprawie żaden spór kompetencyjny między sądem a organem administracji, który zamykałby skarżącemu drogę do uzyskania ostatecznego sądowego rozstrzygnięcia jego sprawy.
W tej sytuacji Kolegium Kompetencyjne postanowiło zająć stanowisko, jak w sentencji.