Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 maja 2016 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawiania odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 września 2017 r.
Postanowieniem z dnia 12 września 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił wniosek skarżącego o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku sędziego NSA A. O., sędziego WSA E. K. i sędziego WSA P. M.o od orzekania w niniejszej sprawie.
Pismami z dnia 10 października 2017 r. skarżący złożył zażalenie na wskazane wyżej postanowienie oraz wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia zażalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 196 zdanie pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny może wstrzymać wykonanie zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia zażalenia.
Przez pojęcie "wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia" na gruncie analizowanego przepisu należy rozumieć wstrzymanie skutków prawnych, jakie to postanowienie ma wywołać. Wskazany przepis nie określa przesłanek uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Wyróżnienie tych przesłanek i związany z tym zakres stosowania analizowanej instytucji procesowej zostało pozostawione uznaniu sądu.
Podkreślić w tym miejscu należy, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia nie ma zastosowania do wszystkich postanowień wydawanych przez wojewódzki sąd administracyjny. Możliwość wydania postanowienia w oparciu o art. 196 p.p.s.a. istnieje po pierwsze wtedy, gdy zaskarżone postanowienie jest natychmiast wykonalne, co oznacza, że jest wykonalne przed jego uprawomocnieniem, a po drugie, zaskarżone postanowienie musi nadawać się do wykonania.
Zauważyć należy, że zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 września 2017 r. sąd oddalił wniosek skarżącego o wyłączenie sędziów.
Intencją skarżącego, składającego wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia jest wyłączenie skuteczności wydanego postanowienia przez powstrzymanie się od orzekania w niniejszej sprawie sędziów wskazanych we wniosku o wyłączenie.
Należy zauważyć, że na obecnym etapie postępowanie cel ten został osiągnięty, albowiem w przypadku złożenia przez stronę wniosku o wyłączenie sędziego przepis art. 20 § 3 p.p.s.a. zakazuje sędziemu, którego wniosek dotyczy podejmowania czynności w sprawie, za wyjątkiem tych niecierpiących zwłoki, to jest takich których niedokonanie naraziłoby stronę na szkodę, uniemożliwiając lub utrudniając właściwe rozstrzygnięcie sprawy. Taką czynnością niecierpiącą zwłoki z pewnością nie jest wydanie rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie jeszcze przed rozpoznaniem wniosku o wyłączenie objętych nim sędziów (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lipca 2015 r. sygn. II OZ 631/15, LEX nr 1768349)
O rozstrzygnięciu sprawy o wyłączenie sędziego można mówić wtedy, gdy postanowienie o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziego jest prawomocne. Zgodnie z art. 168 § 1 p.p.s.a. orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. W myśl art. 194 § 1 pkt 6 i § 2 p.p.s.a. od postanowienia, którego przedmiotem jest oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego, można wnieść zażalenie w terminie siedmiu dni od jego doręczenia. Takie postanowienie staje się więc prawomocne z chwilą upływu terminu do wniesienia od niego zażalenia lub w przypadku jego wniesienia, jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, w dacie wydania przez sąd II Instancji rozstrzygnięcia oddalającego zażalenie.
W związku z wniesieniem zażalenia i brakiem prawomocności wydanego postanowienia, z mocy przepisu szczególnego - art. 20 § 3 p.p.s.a., sędziowie, których dotyczył wniosek o wyłączenie, nie mogą co do zasady podejmować czynności w sprawie.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, rozumianego jako wywoływanie przez to postanowienie skutków prawnych, jest zatem zbędne.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 196 p.p.s.a. odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.