Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] T. Z., W. M. Spółka jawna z siedzibą w G. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 21 września 2017 r. nr [...] w przedmiocie nakazu usunięcia naruszeń postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
[...] T. Z., W. M. Spółka jawna zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 21 września 2017 r. (nr [...]), którą utrzymano w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia 8 sierpnia 2017 r. o nakazaniu ww. Spółce usunięcia słowa "czystego ekologicznie" w sformułowaniu "naturalna woda mineralna [...] wydobywana jest na terenie czystego ekologicznie Parku [...]" oraz słowa "czystość z pierwotnej natury", występujące na stornie internetowej [...]. Termin do wykonania tych zmian został ustalony przez organ odwoławczy na dzień 20 października 2017 r.
Na powyższą decyzję Spółka złożyła skargę, w które zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując na niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącej Spółce znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W szczególności Spółka podniosła, że wykonanie zaskarżonej decyzji wiąże się nie tylko z koniecznością usunięcia zakwestionowanych haseł marketingowych ze strony internetowej ale przed wszystkim z koniecznością opracowania nowej kampanii reklamowej. Koszty rynkowe związane z realizacją takiej kampanii są bardzo wysokie i mogą wynieść szacunkowo 150.000 zł do 250.000 zł., a taka kwota będzie miała wpływ na zmniejszenie wyniku finansowego Spółki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W świetle art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) - dalej jako "p.p.s.a.", po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Stosownie do wskazanej regulacji zaistnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek uzasadnia wstrzymanie zaskarżonego aktu. Co istotne, zaistnienie przesłanek, które uzasadniają udzielenie przez sąd administracyjny tzw. ochrony tymczasowej winno być wykazane przez wnioskodawcę.
Skoro postępowanie w tym zakresie toczy się na wniosek skarżącego, to na nim spoczywa obowiązek uzasadnienia wniosku, tak aby przekonać sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Dla wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo twierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne. Ponadto, do wniosku powinny zostać dołączone dokumenty popierające twierdzenie o spełnieniu przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej. Brak należytego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. postanowienia NSA: z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. akt II GZ 12/16; z dnia 9 lutego 2016 r., sygn. akt II GZ 35/16; z dnia 6 marca 2013 r., sygn. akt II GZ 87/13; z dnia 11 lipca 2013 r., sygn. akt I GSK 763/13 - publ.: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych - orzeczenia.nsa.gov.pl).
Zdaniem Sądu, skarżąca spółka nie wykazała, że wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby wyrządzić jej znaczną szkodę lub spowodować trudne do odwrócenia skutki.
Mimo twierdzeń spółki, że będzie ona musiała opracować nową kampanię reklamową, która w znacznym wymiarze obciąży wynik finansowy, nie przedstawiła ona żadnych danych finansowych odnoszących się do jej sytuacji majątkowej i finansowej, ani też nie przedstawiła dokumentów świadczących o możliwych kosztach nowej kampanii reklamowej. Dopiero porównanie podnoszonych argumentów z aktualną sytuacją majątkową spółki mogłoby doprowadzić do uprawdopodobnienia przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. Nadto w ocenie Sądu wykreślenie ze strony internetowej wskazanych słów samo w sobie nie może prowadzić do wyrządzenia znacznej szkody spółce lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Powiązanie wykreślenia danych zwrotów ze strony internetowej z koniecznością wprowadzenia nowej kampanii reklamowej jest zbyt daleko posuniętym wnioskowaniem.
Jednocześnie Sąd pragnie podkreślić, że rozstrzygniecie w kwestii ochrony tymczasowej nie ma związku z merytoryczną oceną zasadnością skargi.
Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.