Kraków, dnia 4 maja 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Jakubiec po rozpoznaniu w dniu 4 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia Z. Ś. od postanowienia z dnia 17 marca 2016 r. w sprawie ze skargi Z. Ś. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 21 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu podania p o s t a n a w i a odrzucić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 17 marca 2016 r. utrzymał w mocy postanowienie Referendarza Sądowego z dnia 12 stycznia 2016 r. umarzające postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych oraz oddalające wniosek o ustanowienie adwokata.
W dniu 13 kwietnia 2016 r. skarżący przesłał Sądowi pismo zatytułowane "zażaleniem", w treści którego odniósł się do doręczonego mu w dniu 9 kwietnia 2016 r. ww. postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Przepis art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej: "Ppsa", wymienia postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, na które służy zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Z przepisu tego wynika, że zażalenie przysługuje także na inne postanowienia tego sądu w przypadkach przewidzianych w ustawie. Niemniej ani przepis art. 194 § 1 Ppsa, ani też żaden inny przepis tej ustawy nie przewidują możliwości zaskarżenia zażaleniem postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, wydanego w przedmiocie prawa pomocy wskutek rozpoznania sprzeciwu wniesionego od postanowienia referendarza sądowego.
Do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej, która podlega odrzuceniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny m.in. w przypadku jej niedopuszczalności (art. 197 § 2 w związku z art. 178 Ppsa).
Ponieważ zażalenie Z. Ś. zostało wniesione na orzeczenie, od którego nie przysługuje środek zaskarżenia, podlega ono odrzuceniu jako niedopuszczalne, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 Ppsa.