Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Danielec po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 września 2012 r. wniosku A. M. o przywróceniu terminu do złożenia skargi w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 29 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Decyzją z dnia 29 sierpnia 2011 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] 2011 r. nr [...] o odmowie przyznania zasiłku celowego z tytułu strat poniesionych w wyniku powodzi, skarżącej A. M.
Decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego doręczono prawidłowo skarżącej w dniu 7 września 2011 r. Skargę na powyższą decyzję wniosła skarżąca w dniu 8 października 2011 r. (data stempla pocztowego).
Postanowieniem z dnia 30 listopada 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę skarżącej, jako złożoną po upływie terminu do jej wniesienia.
Postanowieniem z dnia 16 marca 2012 r. Sąd przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie dla skarżącej adwokata.
Zarządzeniem z dnia 19 kwietnia 2012 r. Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła dla skarżącej pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata K. L.
W dniu 7 maja 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi złożony przez pełnomocnika skarżącej.
W uzasadnieniu pełnomocnik podniósł, iż decyzja SKO została skarżącej doręczona dzień później niż przyjął to Sąd. Jednocześnie alternatywnie wniósł, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Pełnomocnik podniósł, że przyczyna uchybienia terminowi ustała dopiero z chwilą w której ustanowiony pełnomocnik mógł zapoznać się z aktami. Uzasadniając niedopełnienie złożenia skargi w terminie pełnomocnik wskazał fakt, iż skarżąca jest osobą samotną niepełnosprawną, której stan zdrowia nie pozwala na aktywne zarządzanie swoimi sprawami. Skarżąca cierpi na liczne schorzenia. Bezradności skarżącej dowodzi fakt, iż otrzymawszy z WSA postanowienie o odrzuceniu skargi, postanowiła raz jeszcze złożyć skargę, dowodząc całkowitego braku rozeznania w podejmowanych czynnościach.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu wniesienia skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd uznał, iż wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi złożony został w terminie, gdyż dopiero na tym, etapie postępowania skarżąca korzysta z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, który wniósł wniosek w dniu 4 maja 2012 r., a więc w terminie 7 dni od momentu zapoznania się z aktami tj. od dnia 26 kwietnia 2012 r.
Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 Nr 270) zwanej dalej p.p.s.a.- jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Ustawa wskazuje warunki, jakie strona musi spełnić, by jej wniosek o przywrócenie terminu został przez sąd uwzględniony. Chodzi tu o przewidziany w art. 87 § 1 cyt. ustawy wymóg złożenia wniosku o przywrócenie terminu w określonym ustawą terminie, tj. w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdopodobnienie okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2) i przewidziany w art. 87 § 4 wymóg dopełnienia wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu czynności, której nie dokonano w terminie.
Z art. 86 § 1 ustawy wynika obowiązek strony uprawdopodobnienia, że niedokonanie w terminie czynności nie było przez nią zawinione. Brak winy, jak wskazuje orzecznictwo (np. post. WSA w Warszawie, I SAB/Wa 78/05) jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Sąd przy tym przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy.
Zdaniem Sądu, skarżąca nie uprawdopodobniła swojego braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Sąd nie neguje, iż skarżąca jest osobą schorowaną, systematycznie lecząca się w wielu poradniach. Jednakże fakt ten nie uzasadnia przywrócenia terminu do złożenia skargi. Pełnomocnik nie wykazał, iż stan zdrowia skarżącej w terminie do złożenia skargi nie pozwolił skarżącej na jej złożenie w terminie, a tylko takie uprawdopodobnienie uzasadniałoby przywrócenie terminu do złożenia skargi.
Twierdzenie, iż liczne schorzenia skarżącej nie pozwalają jej na "efektywne zarządzanie swoimi sprawami" mija się z prawdą, gdyż skarżąca była w stanie osobiście złożyć skargę tyle, że wobec nie dołożenia należytej staranności zrobiła to dzień po terminie.
Mając powyższe na uwadze, Sąd działając na podstawie wyżej przytoczonych przepisów, postanowił jak w sentencji.