Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. V. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi S. V. na uchwałę Rady Miasta z dnia 10 października 2012 r. Nr [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy oraz tymczasowych pomieszczeń postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 27 marca 2014 r., sygn. akt III 1468/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę S. V. na uchwałę Rady Miasta z dnia 10 października 2012 r. Nr [...] w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy oraz tymczasowych pomieszczeń, gdyż została ona wniesiona po terminie.
Pismem z dnia 19 maja 2014 r. skarżąca ponownie wniosła skargę na w/w uchwałę Rady Miasta z dnia 10 października 2012 r. Nr [...] wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia. W uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła, iż nie wiedziała, że przepisy prawa przewidują ściśle określony termin do złożenia skargi. Dodała, iż od niedawna jest obywatelką Polski i ma trudności w posługiwaniu się językiem polskim, zwłaszcza w przypadku tekstów pisanych językiem urzędowym. Ponadto skarżąca stwierdziła, że ani pismo Rady Miasta z dnia 9 września 2013 r., ani dołączone do niego pismo ze stanowiskiem Prezydenta Miasta nie zawierały pouczenia o prawie i terminie złożenia skargi do sądu administracyjnego.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta stwierdził, iż wniosek o przywrócenie terminu jest nieuzasadniony, gdyż skarżąca nie wykazała, że uchybiła terminowi do wniesienia skargi z nie swojej winy. Zdaniem organu, skoro skarżąca wiedziała, że przed wniesieniem skargi konieczne jest wezwanie Rady Miasta Krakowa do usunięcia naruszenia prawa, to powinna mieć również świadomość, że konieczne jest dotrzymanie ustawowych terminów do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Skutki prawne niezachowania terminu oraz podstawy prawne jego przywrócenia reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., zwana dalej p.p.s.a.), a w szczególności art. 85-89 tej ustawy. Zgodnie z treścią art. 85 cyt. ustawy czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.). Natomiast w art. 87 p.p.s.a. ustawodawca określił jakie wymogi muszą zostać spełnione, by sąd mógł uwzględnić taki wniosek:
- pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.),
- w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.),
- wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 87 § 3 p.p.s.a.),
- równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
Zgodnie z treścią art. 87 § 2 p.p.s.a. we wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Sąd podzielił w tym zakresie stanowisko zawarte w uzasadnieniu postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 lipca 2014 r., sygn.. akt II FZ 1046/14: "Wniosek o przywrócenie terminu powinien powoływać okoliczności wskazujące na brak winy strony w uchybieniu terminu, które zapewniają uprawdopodobnienie zasadności tego wniosku. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być przy tym oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Z brakiem winy mamy bowiem do czynienia tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od strony, która uchybiła terminowi i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, z powodu których doszło do przekroczenia wyznaczonego przepisami prawa terminu."