Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 30 września 2011r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi D. P. i W. P. na § 4, § 5 ust. 7, § 6 i § 10 uchwały Rady Miasta A z dnia 29 czerwca 2006r. Nr [...] w przedmiocie zasad i trybu korzystania z przedszkoli samorządowych prowadzonych przez Gminę Miejską A postanawia: zasądzić od Rady Miasta A na rzecz D. P. i W. P. kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 25 października 2010r. D. P. i W. P. wnieśli skargę na § 4, § 5 ust. 7, § 6 i § 10 uchwały Rady Miasta A z dnia 29 czerwca 2006r. Nr [...] w sprawie zasad i trybu korzystania z przedszkoli samorządowych prowadzonych przez Gminę Miejską A. W swojej skardze skarżący wnieśli m.in. o zwrot kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z dnia 5 lipca 2011r., sygn. akt III SA/Kr 184/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził nieważność § 5 ust. 7, § 6 i § 10 zaskarżonej uchwały Rady Miasta A (w pkt I) i oddalił skargę co do § 4 tej uchwały (w pkt II). W swoim wyroku Sąd nie orzekł jednak odnośnie zwrotu kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.), w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Z kolei art. 205 § 1 p.p.s.a. stanowi, że do niezbędnych kosztów postępowania prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem lub radcą prawnym, zalicza się poniesione przez stronę koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Suma kosztów przejazdu i równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata lub radcy prawnego. W art. 210 § 1 p.p.s.a. ustawodawca zastrzegł, iż wniosek o zasądzenie kosztów postępowania należy złożyć najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia, gdyż w przeciwnym razie strona straci uprawnienie do żądania zwrotu kosztów.
D. P. i W. P. zawarli w skardze wniosek o zwrot kosztów postępowania sądowego. Sąd uwzględnił skargę, ale nie zasądził w wyroku zwrotu kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw, które w niniejszej sprawie sprowadzają się do kwoty 300 zł z tytułu uiszczonego wpisu sądowego.
Zgodnie z treścią art. 224 p.p.s.a., jeżeli w toku postępowania sąd nie orzekł o obowiązku ponoszenia kosztów sądowych lub też orzeczeniem nie objął całej kwoty należnej z tego tytułu, postanowienie w tym przedmiocie wyda na posiedzeniu niejawnym wojewódzki sąd administracyjny.
Mając powyższe na względzie - na podstawie art. 224 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.