Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 8 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi postanawia: przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidocznił brak osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swój majątek podał, że nie ma żadnych nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Swoje dochody oszacował na 600 zł pomocy otrzymywanej od najbliższych.
Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że nie przysługuje mu jakiekolwiek prawo do nieruchomości gruntowej, budynkowej czy lokalowej. Jest zarejestrowany we właściwym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku z tego tytułu. Powiada, że utrzymuje się dzięki pomocy najbliższej rodziny. Podnosi, że toczy się w stosunku do niego postępowanie sadowe o eksmisję z nieruchomości znajdującej się w A przy ul. B.
Będąc wezwanym skarżący wyjaśnił poprzez swego pełnomocnika, że aktualnie zamieszkuje w domu przy ul. B w A bez jakiegokolwiek tytułu prawnego i toczy się w stosunku do niego postępowanie o eksmisję (vide: wezwanie na rozprawę). Wcześniej był jednym z trzech współwłaścicieli tej nieruchomości (vide: postanowienie o przysądzeniu własności, umowa sprzedaży udziału). Miesięczne obciążenia z jakimi obecnie musi się liczyć obejmują wydatki na energię elektryczną - 120 zł, na wodę 100 zł i wywóz śmieci - 30 zł. Ponieważ jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku (vide: zaświadczenie z urzędu pracy) wydatki te stanowią dla niego utrudnienie a co za tym idzie ponosi je w miarę swoich możliwości. Finansowo wspiera go syn (vide: kopia oświadczenia) i małżonka, która obecnie pracuje dorywczo przy pracach sezonowych w Niemczech. Pomoc prawna jest świadczona przez pełnomocnika nieodpłatnie.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 1 osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym o ile - poza wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży również oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne" (art. 252 ppsa) a owa dokładność stopniowana jest przekonaniem sądu i referendarza, że strona podnoszone przez siebie okoliczności "wykazała". Zgodnie natomiast z art. 255 ppsa jeżeli oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych względnie wzbudzi wątpliwości można zażądać od strony dodatkowych oświadczeń oraz przedłożenia dokumentów źródłowych. Zestawienie tych przepisów pozwala dojrzeć przyjętą przez ustawodawcę konstrukcję prawną, która opiera się na założeniu, że jeżeli oświadczenie strony pozwala na zorientowanie się w sytuacji strony i nie wzbudza jakichś istotnych wątpliwości to tym samym nie ma obowiązku wzywania strony o składanie dodatkowych oświadczeń i przedkładanie dokumentów źródłowych. Konkludując należy stwierdzić, że jeżeli na podstawie przyjętego oświadczenia sąd dojdzie do przekonania, że ma do czynienia z osobą "biedną" w potocznym tego słowa znaczeniu lub jeśli stwierdzi, że wymagane koszty postępowania pozostają w takiej dysproporcji z deklarowanym przez nią stanem majątkowym, że strony nie będzie stać na ich poniesienie to może wydać rozstrzygniecie bez konieczności prowadzenia dalszych czynności.
W realiach niniejszej sprawy skarżący złożył oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie skarżącego uzupełnione dodatkowymi wyjaśnieniami jest wystarczające do oceny jego możliwości płatniczych. Skarżący nie należy do osób zamożnych. Tak bowiem należy postrzegać osobę bezrobotną, bez majątku i stałego dochodu, utrzymującą się dzięki pomocy finansowej najbliższej rodziny. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że środki jakie skarżący ma do dyspozycji wystarczają na opłacenie bieżących kosztów utrzymania, opędzenie podstawowych potrzeb życia codziennego i skromną egzystencję. Sytuację skarżącego pogarsza wytoczone przeciwko niemu postępowanie o eksmisję z zajmowanego domu. Okoliczność, że korzysta z pomocy profesjonalnego pełnomocnika nie zmienia takiego oglądu skoro ten oświadcza, że pomoc prawną udziela skarżącemu nieodpłatnie.
Mając to wszystko na uwadze udzielono skarżącemu zgodnie z wnioskiem pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekając jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.