Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 21 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego K. K. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Wojewody z dnia 11 marca 2009 roku nr: [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej i dodatku szkoleniowego - po wznowieniu postępowania p o s t a n a w i a przyznać radcy prawnemu K. K. wykonującemu zawód w Kancelarii Prawnej "[...]" Sp. Kom., Os. [...], od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie kwotę 219,60 zł (słownie: dwieście dziewiętnaście złotych, sześćdziesiąt groszy) w tym 39,60 zł podatku od towarów i usług, stanowiącą wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
Postanowieniem Referendarza Sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 lutego 2010 roku przyznane zostało dla skarżącej T. B. prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie racy prawnego z urzędu. Na tej podstawie Okręgowa Izba Radców Prawnych wyznaczyła dla T. B. pełnomocnika w osobie radcy prawnego K. K., któremu strona skarżąca w dniu 20 kwietnia 2010 roku udzieliła odpowiedniego pełnomocnictwa.
Wyrokiem z dnia 1 grudnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę T. B. na decyzję Wojewody z dnia 11 marca 2009 roku. Radca prawny K. M., działający na zasadzie pełnomocnictwa substytucyjnego udzielonego przez mecenasa K. K., stwierdził brak podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu I instancji. Sporządził on opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, a o treści opinii powiadomił skarżącą T. B.
Postanowieniem z dnia 7 lipca 2010 roku wniosek radcy prawnego K. M. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu został oddalony.
Pismem procesowym z dnia 29 lipca 2010 roku radca prawny K. K. wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 grudnia 2009 roku, oświadczając jednocześnie, że koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały zapłacone ani w całości, ani w części.
Mając na uwadze powyższe, zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Pełnomocnik ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 250 powołanej wyżej ustawy w związku z faktycznym udzieleniem pomocy prawnej. W przypadku, gdy pomoc polega na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, pełnomocnik powinien wykazać, że opinia została sporządzona i przekazana stronie. W niniejszej sprawie wykazano, że sporządzona opinia została przesłana skarżącej listem poleconym.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 z późniejszymi zmianami). Stosownie do treści § 14 ust. 2 pkt 2 lit "b" w/w rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej należy się pełnomocnikowi z urzędu m. in. za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Wysokość stawki minimalnej w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Dla postępowania sądowego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje stawka minimalna wynagrodzenia w kwocie 240 zł (§ 14 ust. 2 pkt 1 lit "c"). Biorąc pod uwagę fakt, że radca prawny K. K. został pełnomocnikiem T. B. po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyroku oddalającego skargę, czyli po zakończeniu postępowania sądowego w pierwszej instancji, należy zastosować wyższy wskaźnik (75 %) wskazany w z § 14 ust. 2 pkt 2 lit "b" cyt. rozporządzenia (75 % z 240 zł daje kwotę 180 zł).
W myśl § 2 ust. 3 w/w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (22 % ze 180 zł daje kwotę 39,60 zł).
Mając powyższe na uwadze przyznano wyznaczonemu pełnomocnikowi skarżącej koszty nieopłaconej pomocy prawnej w wysokości 219,60 zł (180 zł + 39,60 zł) na mocy art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami. Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zmianami).