Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na czynności Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu z dnia 9 grudnia 2008 r., nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie wezwania do uregulowania należności z tytułu opłaty dodatkowej, postanawia: - skargę odrzucić.
Skarżąca - J. K. - wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na czynności Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu z dnia 9 grudnia 2008 r., nr [...], nr [...], nr [...], wzywające ją do uregulowania należności z tytułu opłaty dodatkowej w łącznej wysokości 526,40 zł za nieopłacone parkowanie samochodu o nr rejestracyjnym [...] w strefie płatnego parkowania w K.
Powyższym czynnościom Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. W jej ocenie wezwania do zapłaty zostały bowiem skierowane do osoby nie korzystającej z pojazdu. Ponadto organ podjął postępowanie po ponad 3 latach od zdarzenia i wezwał do zapłaty nie podejmując żadnych działań przewidzianych w k.p.a. w celu ustalenia osoby korzystającej z pojazdu. J. K. podniosła także, że postępowanie kontrolne, jakie przeprowadzają kontrolerzy strefy płatnego parkowania, nie zostało uregulowane w żadnym akcie prawnym, co powoduje, iż właściciel pojazdu jest zdany na arbitralne ustalenia kontrolera bez jakiejkolwiek możliwości ich kwestionowania. Zwróciła uwagę na okoliczność, że w ustaleniach kontrolerów strefy parkowania może dojść do błędu, np. przy wpisywaniu nr rejestracyjnego pojazdu, których w żaden sposób nie można podważyć. Pozostawienie przez inspektorów "zawiadomień" za wycieraczką samochodu nie jest również, zdaniem skarżącej, skutecznym doręczeniem pism w rozumieniu k.p.a.
W związku z tym postępowanie w niniejszej sprawie zostało przeprowadzone z naruszeniem artykułów: 6 k.p.a. poprzez przeprowadzenie wobec niej postępowania z naruszeniem prawa oraz art. 7 k.p.a., wyrażającego zasadę prawdy obiektywnej i art. 77 § 1 k.p.a. wskutek nie wyjaśnienia stanu faktycznego i nie przeprowadzenie rzetelnego postępowania dowodowego. Tego rodzaju działania nie pogłębiają, zdaniem skarżącej, zaufania do organów państwa, a więc naruszają art. 8 k.p.a. Nie udzielono jej też żadnej informacji o wszczęciu postępowania i podejmowanych czynnościach w jego toku, nie przedstawiono dowodów i nie umożliwiono jej wypowiedzenie się co do nich, co stanowi naruszenie art. 9 i art. 10 k.p.a., a prowadzenie postępowania przez okres 3 lat postępowania w tej sprawie narusza art. 12 k.p.a. Zastosowanie natomiast sposobu doręczenia pism nieznanego ustawie narusza art. 39 w zw. z art. 46 k.p.a.
Skarżąca wniosła zatem o uchylenie kwestionowanych przez nią czynności Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu albo stwierdzenie ich bezskuteczności, a także o wstrzymanie wykonania zaskarżonych czynności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
W rozpatrywanej sprawie podstawową kwestią do rozstrzygnięcia jest dopuszczalność skargi J. K. z punktu widzenia kognicji sądu administracyjnego.
Zgodnie z art. 3 § 1 - 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm., zwanej dalej w skrócie - p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, stosując środki określone w ustawie, która w szczególności obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie, inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, akty prawa miejscowego jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej, bezczynność organów.