Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I. M. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi I. M. na decyzję Wojewody z dnia 17 listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie pozbawienia statusu bezrobotnego postanawia: umorzyć postępowanie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Skarżący w piśmie datowanym na dzień 20.12.2014 r. wraz ze skargą na opisaną wyżej decyzję zawarł żądanie zwolnienia od wszelkich kosztów i opłat sądowych oraz przydzielenia mu adwokata z urzędu.
W wypełnionym na wezwanie urzędowym formularzu PPF skreślił jednak w rubryce 4 wszystkie inne opcje poza żądaniem "zwolnienie od kosztów sądowych".
Objaśniając swoją sytuację pozakreślał też rubryki 6-11 co prowadzi do wniosku, że brak jest osób, z którymi skarżąca pozostawałaby we wspólnym gospodarstwie. Nie ma żadnego majątku. Swoje dochody określił na 750 zł z umowy zlecenia.
Uzasadniając swoje starania podniósł, że jest osobą bezrobotna, bez prawa do zasiłku i znajduje się obecnie w bardzo trudnej sytuacji materialnobytowej.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zacząć należy od tego, że skoro skarżący w wypełnionym na wezwanie urzędowym formularzu PPF skreślił w rubryce 4 wszystkie inne opcje poza żądaniem "zwolnienie od kosztów sądowych", to należy przyjąć, że taka jest rzeczywista i aktualna treść jego wniosku.
Wskazując na powyższe podnieść jednak należy, że zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. b ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących statusu bezrobotnego, zasiłków oraz innych należności i uprawnień przysługujących osobie bezrobotnej. W konsekwencji zaś uznania, że strona korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych - co oznacza całkowite zwolnienie z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków - wniosek należało uznać za bezprzedmiotowy a w związku z tym postanowiono jak w sentencji działając na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.