Referendarz Sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi, w Wydziale III - Robert Adamczewski po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat M.Ż. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi J.K. na postanowienie Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...] bez numeru w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia przyznać adwokat M.Ż., prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ul. W. 36, lok. 8, kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, obejmującą podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym skarżącemu J.K. i nakazać wypłacenie powyższej kwoty adwokat M.Ż. z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi U.K.
III SA/Łd 126/15
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę J.K. na postanowienie Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.
Uprzednio skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sadowych i ustanowienie adwokata. Postanowieniem z dnia 16 lutego 2015 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w Łodzi delegowała do reprezentowania skarżącego w niniejszej sprawie adwokat M.Ż..
W dniu 20 maja 2015 r. (data wpływu do sądu) adwokat M.Ż. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi pismo zawierające opinię o braku podstaw do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. W piśmie tym wniosła jednocześnie o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu według norm przepisanych, oświadczając zarazem, że koszty te nie zostały opłacone przez mocodawcę w całości ani w części.
Referendarz Sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W myśl § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 461) stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w innej sprawie niż wymienione w lit. a i b - 240 zł. Ustęp 1 pkt 2 lit b stanowi natomiast, że za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej stawka ta wynosi 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, nie mniej jednak niż 120 zł.
W niniejszej sprawie, w dniu 20 maja 2015 r. adwokat M.Ż. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi pismo zawierające opinię o braku podstaw do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 126/15 oddalającego skargę J.K. na postanowienie Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania. Wyżej wymienione pismo zawierało wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu przez adwokata ustanowionego z urzędu, wraz z oświadczeniem, że koszty te nie zostały opłacone przez mocodawcę.
Wobec powyższego, uwzględniając wniosek pełnomocnika skarżącego, stosownie do § 19 pkt 1 w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c i pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz na podstawie art. 205 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w związku z art. 258 § 2 pkt 8 ww. ustawy, orzeczono jak w postanowieniu.
U.K.