Dnia 6 grudnia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2012 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku E. N. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi E. N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za udział w grze hazardowej prowadzonej bez zezwolenia p o s t a n a w i a: przywrócić termin do wniesienia skargi.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Dyrektor Izby Celnej w Ł. po rozpoznaniu odwołania E. N. od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego I w Ł. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za udział w grze hazardowej prowadzonej bez zezwolenia, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało skutecznie doręczone stronie skarżącej w dniu 14 września 2012 roku (zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki poleconej - decyzji k nr 23 akt administracyjnych).
W dniu 16 października 2012 roku (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej) E. N. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...]. Do skargi skarżąca załączyła pismo procesowe opatrzone tą samą datą tj. "16 października 2012 roku", w którym z uwagi na długotrwałą chorobę i późniejszy pobyt w szpitalu wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Jako dowód potwierdzający przedstawione okoliczności skarżąca przedstawiła kserokopię karty informacyjnej leczenia szpitalnego, z której wynika, że w okresie od dnia 24 września 2012 roku do dnia 15 października 2012 roku była hospitalizowana na Oddziale Rehabilitacyjnym w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w S.
W odpowiedzi na skargę organ administracji publicznej wniósł o odrzucenie skargi lub jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi jest merytorycznie uzasadniony i zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270.) - [zwanej dalej skrócie - p.p.s.a.], jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo złożenie wniosku przez zainteresowanego we wskazanym terminie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu.
Brak winy należy rozpatrywać jako dopełnienie przez stronę obowiązku dołożenia staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie przesłanki braku winy należy przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdej osoby należycie dbającej o swoje interesy. Przywrócenie terminu nie jest zatem dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. W orzecznictwie przyjmuje się, że brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (postanowienie NSA z 4.10.2000 roku sygn. akt I SA/Gd 560/00, Lex nr 46437; postanowienie NSA z 2.10.2002 roku, sygn. akt V SA 793/02, Monitor Prawniczy 2002/23/1059). Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminowi zaliczyć zatem należy m.in. nagłą chorobę strony, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą.