Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Szymon Widłak po rozpoznaniu 21 maja 2019 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi H. G. na postanowienie Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] marca 2019 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zarzutu dotyczącego postępowania egzekucyjnego, postanawia: odrzucić skargę
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego [...] będący wierzycielem postanowieniem z [...] grudnia 2018 r., nr [...], działając na podstawie art. 34 § 1 a ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1314 ze zm., dalej: "u.p.e.a.") w związku z zarzutem H. G. w sprawie prowadzenia przez Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z [...] października 2018 r., stwierdził niedopuszczalność zgłoszonego zarzutu.
Na skutek złożonego zażalenia Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z [...] marca 2019 r., nr [...], utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.
Skargę na powyższe postanowienie wywiódł H. G. wnosząc o jego uchylenia, jak również o uchylenie poprzedzającego go postanowienia organu I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Zakres właściwości sądu administracyjnego w obecnie obowiązującym stanie prawnym nie obejmuje orzekania w sprawie skarg złożonych od postanowienia wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu bądź postanowienia, przedmiotem którego jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu. Zgodnie bowiem z art. 3 § 2 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. 2018, poz. 1302 ze zm., dalej: "P.p.s.a."), sądy administracyjne orzekają w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu.
Podkreślić trzeba, że postanowienia wierzyciela zapadające w ramach rozpoznania wniesionego zarzutu (art. 34 § 1 i § 1a u.p.e.a.) mają charakter incydentalny. W tych przypadkach w pełni skuteczna ochrona praw jednostki jest zapewniona przez możliwość zaskarżenia do sądu administracyjnego rozstrzygnięć wydanych w sprawie głównej, to znaczy postanowień organu egzekucyjnego w sprawie zgłoszonych zarzutów (art. 34 § 4 u.p.e.a.). Innymi słowy, brak możliwości bezpośredniego zaskarżenia postanowienia wierzyciela zapadłego w przedmiocie zgłoszonych zarzutów nie oznacza, że rozstrzygnięcie to zostało wyłączone spod sądowej kontroli. Na zasadzie wyrażonej w art. 135 P.p.s.a. podlega ono weryfikacji z punktu widzenia jego zgodności z prawem w ramach kontroli postanowienia organu egzekucyjnego w sprawie zgłoszonych zarzutów (zob. postanowienie NSA z 28 września 2016 r., sygn. akt II OSK 2013/16; J. Drachal, M. Jagielska, R. Stankiewicz, w: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, red. R. Hauser, M. Wierzbowski, Warszawa 2015, s. 61).
W związku z powyższym stwierdzić trzeba, że zaskarżone w rozpatrywanym przypadku postanowienie oparte o art. 34 § 1a u.p.e.a. nie podlega kontroli sądu administracyjnego.
Wystąpienie powyższej okoliczności skutkuje odrzuceniem wniesionej skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a., o czym orzeczono w sentencji postanowienia.