Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant Emilia Jaktorska, po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2009 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia spod egzekucji środków pieniężnych p o s t a n a w i a 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz A. J. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) uiszczonego wpisu sądowego.
Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy wydane na podstawie art. 38 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 68 ze zm.), dalej "u.p.e.a", postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] sierpnia 2009 r. w sprawie odmowy wyłączenia spod egzekucji środków pieniężnych.
Organ pierwszej instancji postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2009 r. na podstawie art. 38 § 2 u.p.e.a. odmówił A.J. wyłączenia spod egzekucji środków pieniężnych. Z uzasadnienia tego postanowienia wynika, że organ prowadził egzekucję administracyjną w stosunku do G.C. W toku egzekucji, zawiadomieniem z dnia [...] lutego 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. dokonał zajęcia rachunku bankowego G. C. w Banku [...] W odpowiedzi na zajęcie rachunku bankowego, bank przekazał na konto Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. kwoty: 6 307,64 zł i 25 208,52 zł wskazując jednocześnie, że środki zostały przekazane ze wspólnego rachunku bankowego należącego do G. C. i A.J. A. J. wniosła o zwrot wyegzekwowanych środków, twierdząc, że środki zgromadzone na koncie są tylko jej własnością.
Na to postanowienie A.J. reprezentowana przez pełnomocnika złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w W.
W uzasadnieniu postanowienia utrzymującego w mocy postanowienie z dnia [...] sierpnia 2009 r. organ odwoławczy stwierdził, iż zgodnie z art. 81 § 1a u.p.e.a zajęcie wierzytelności jest skuteczne w odniesieniu do rachunku bankowego prowadzonego dla kilku osób fizycznych, którego współposiadaczem jest zobowiązany. Wskazał również, iż na podstawie zawartej umowy rachunku bankowego posiadaczowi przysługuje konkretna wierzytelność do środków zgromadzonych na jego rachunku, obejmująca abstrakcyjne środki pieniężne. W przypadku skierowania egzekucji do rachunku bankowego nie same środki wprost, ale ta wierzytelność posiadacza rachunku podlega zajęciu. W uprawnienia posiadacza rachunku wchodzi wówczas organ egzekucyjny, mający możliwość wykonywania uprawnień przysługujących posiadaczowi rachunku. Zgodnie, z kolei z art. 81 § 1a u.p.e.a organ egzekucyjny ma prawo zająć wierzytelność współposiadacza rachunku, o ile ciąży na nim obowiązek podlegający egzekucji administracyjnej.
Na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2009 r. A.J. reprezentowana przez pełnomocnika wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W skardze zarzuciła naruszenie art. 15, art. 26, art. 27, art. 38 § 1 u.p.e.a, art. 61 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z treścią art. 40 § 2 u.p.e.a. na ostateczne postanowienie w sprawie odmowy wyłączenia rzeczy lub prawa majątkowego nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Osobie, której żądanie wyłączenia rzeczy lub prawa nie zostało uwzględnione, przysługuje natomiast prawo żądania zwolnienia ich od zabezpieczenia lub egzekucji administracyjnej w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Osoba ta odpis pozwu o zwolnienie kieruje równocześnie do organu egzekucyjnego. Z treści przytoczonego przepisu wynika, że sąd administracyjny nie jest właściwy w sprawach kontroli postanowień wydawanych wskutek rozpoznania zażalenia o którym mowa w art. 40 § 1 u.p.e.a. t.j. zażalenia na postanowienie organu pierwszej instancji w przedmiocie odmowy wyłączenia rzeczy lub praw spod egzekucji.
W pouczeniu zaskarżonego postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej błędnie poinformowano skarżącą, iż przedmiotowe postanowienie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Powyższe nie oznacza jednak, iż błędne pouczenie zmieni kognicję sądu w tym zakresie, gdyż jak słusznie wskazał tutejszy Sąd w postanowieniu z dnia 25 maja 2007 r., sygn. akt IV SA/Wa 527/2007 błędne pouczenie o środkach odwoławczych nie może kształtować właściwości sądu administracyjnego.
Na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a zgodnie z którym, Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego.