Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Sędzia NSA Marek Gorski po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. R. na bezczynność Instytutu Pamięci Narodowej Oddział [...] w przedmiocie postawienia Ministra Spraw Zagranicznych przed Trybunałem Stanu postanawia odrzucić skargę
Dnia 15 marca 2005 r. T. R. złożył wskazaną wyżej skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Skarga nie zawierała uzasadnienia.
W odpowiedzi na skargę Oddział Instytut Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu [...] wniósł o oddalenia skargi. Organ wskazał, że w dniu 20 stycznia 2005 r. skarżący wystąpił do Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciw Narodowi Polskiemu [...], ze skargą na bezczynność Oddziału IPN [...]. Następnie Dyrektor Sekretariatu Prezesa poinformował skarżącego, że IPN nie posiada kompetencji w sprawach z zakresu odpowiedzialności konstytucyjnej osób pełniących funkcję publiczne. Prawo postawienia ministra w stan oskarżenia przed Trybunałem Stanu przysługuje wyłącznie Sejmowi.
Ponadto organ stwierdził, że brak jest dokumentów potwierdzających złożenie przez skarżącego pisma w sprawie postawienia Ministra Spraw Zagranicznych przed Trybunałem Stanu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne ;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenia;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
/.../
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Przepis ten wyznacza zakres kognicji sądów administracyjnych. Tylko w sprawach wymienionych w ustawie sąd może orzekać. W przypadku, gdy sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego sąd odrzuca skargę ( art. 58 § 1 pkt 1 wskazanej ustawy).
Sąd uznał, że w świetle powołanego przepisu niniejsza sprawa nie leży w jego właściwości.
Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. Nr 155, poz. 1016 ze zm.) nie przyznaje Instytutowi uprawnień do wystąpienia o postawienie przed Trybunałem Stanu Prezydenta RP lub ministra. Instytut nie prowadzi w tej sprawie postępowania, nie wydaje postanowień czy decyzji. Jak słusznie wskazuje organ uprawnienia takie przysługują wyłącznie organom wskazanym w art. 4-6 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu ( Dz.U. z 2002 r. Nr 101, poz. 925 ze zm.).
Wobec powyższego skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.