Kraków, dnia 14 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 14 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. B. na bezczynność Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w przedmiocie wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności postanawia odrzucić skargę.
J. B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności (WZON) w przedmiocie wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.
W uzasadnieniu podała, że po wygaśnięciu ważności dotychczasowego orzeczenia o niepełnosprawności wystąpiła w dniu 7 marca 2013 r. do powiatowego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności o wydanie nowego orzeczenia, uwzględniającego dodatkowego schorzenie - utratę wzroku. Do dnia złożenia skargi na bezczynności organy obu instancji nie wydały jej nowego orzeczenia, co - wobec wygaśnięcia ważności dotychczasowego - powoduje, że skarżąca obecnie nie posiada orzeczenia, mimo że ze względu na swoje schorzenia do tego się kwalifikuje.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o umorzenie postępowania, względnie oddalenie skargi.
W ocenie organu, w przedmiotowej sprawie wydane zostało orzeczenie rozstrzygające sprawę co do jej istoty, dlatego zasadne jest umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego.
Wezwany przez Sąd do wskazania wzmiankowanego rozstrzygnięcia, Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności poinformował, że na dzień sporządzania odpowiedzi na skargę nie dysponował możliwością podjęcia żadnego działania, bowiem nie wpłynął do niego odpis prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w sprawie z apelacji J. B. od wyroku Sądu Rejonowego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 września 2012 r., sygn. akt [...], oddalającego odwołanie J. B. od orzeczenia WZON z dnia 28 czerwca 2011 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn., Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie P.p.s.a.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania organów.
Stosownie do art. 52 § 1 P.p.s.a., skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego wnosi się po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
W myśl natomiast art. 52 § 2 P.p.s.a., przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Należy zauważyć, że w ramach przedmiotowej sprawy, w przypadku skargi na bezczynność organu, środkiem zaskarżenia, o którym mowa w art. 52 P.p.s.a., jest zażalenie z art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. jedn., Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej zwanej "K.p.a.").
Zgodnie z tym przepisem, na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 K.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 K.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.