Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Hanna Knysiak-Molczyk po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. Ś. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi Z. Ś. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego postanawia: oddalić wniosek.
Wyrokiem z dnia 13 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę Z. Ś. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Na posiedzeniu Sądu, podczas którego rozpoznano przedmiotową sprawę i wydano wyrok, za skarżącego stawiła się adwokat A. S., przedkładając do akt pełnomocnictwo substytucyjne od pełnomocnika skarżącego adwokata M. S. (protokół rozprawy, k. 149, pełnomocnictwo k. 147).
W dniu 24 października 2014 r. skarżący, reprezentowany przez adwokat M. S., złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia powyższego wyroku, wnosząc równocześnie o przywrócenie terminu do wniesienia tego wniosku. Na jego uzasadnienie podano, że pełnomocnik skarżącego uchybiła terminowi do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku bez swojej winy. Autorka wniosku wyjaśniła, że jej osiemdziesięciosześcioletnia matka wymaga całodobowej opieki i mieszka z opiekunką, ta zaś w dniu 18 października 2014 r. doznała ataku schizofrenicznego i została zwolniona, a nazajutrz wieczorem matka pełnomocniczki doznała urazu głowy. Pełnomocnik skarżącego przez następną noc towarzyszyła matce podczas badań lekarskich, a w dniu 20 października 2014 r. oraz w następnych dniach musiała opiekować się matką. Dopiero w dniu 22 października 2014 r. zawarła umowę o opiekę i w ocenie autorki wniosku w tym dniu ustała przyczyna uchybienia terminu. Na poparcie tych twierdzeń przedstawiono kartę informacyjną leczenia szpitalnego oraz pierwszą stronę umowy o opiekę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Natomiast stosownie do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że wniosek o przywrócenie terminu spełnia kryteria formalne, gdyż równocześnie z nim strona złożyła wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Wniosek o przywrócenie terminu został ponadto złożony w terminie wynikającym z art. 87 § 1 p.p.s.a., gdyż jak wynika z dołączonych do tego wniosku dokumentów, potwierdzających twierdzenia pełnomocniczki skarżącego, przyczyna uchybienia terminu - konieczność sprawowania opieki nad matką pełnomocniczki skarżącego - ustała w dniu 22 października 2014 r., tj. w dniu zawarcia przez pełnomocniczkę umowy o opiekę nad jej matką.
Przechodząc do analizy zasadności wniosku o przywrócenie terminu należy wskazać w pierwszej kolejności, że pełnomocnik, który reprezentuje stronę, ma obowiązek działania w imieniu i na rzecz mocodawcy z równą starannością, jakby działał na własną rzecz, a strona ponosi ryzyko ujemnych skutków niestarannego zachowania się profesjonalnego pełnomocnika (por. postanowienie NSA z dnia 26 maja 2014 r., sygn. akt II FZ 679/14, LEX nr 1465298). Wobec powyższego przedmiotem oceny Sądu w analizowanym przypadku jest ewentualna wina pełnomocnika skarżącego w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku. Rozpatrując to zagadnienie Sąd uznał za wiarygodne twierdzenia pełnomocnika o konieczności sprawowania opieki nad matką w dniu, w którym upłynął termin na złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Jednak w ocenie Sądu okoliczność ta nie uzasadnia uznania, że do uchybienia terminu doszło bez winy pełnomocnika skarżącego.