Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - Anna Puton-Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. B. na bezczynność Rady Gminy w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy w zakresie wniosku B. B. z dnia 21 listopada 2013 r. o zmianę wskutek okoliczności sprawy prawomocnego postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 września 2013 r., sygn. akt III SAB/Lu 44/13 przyznającego B. B. prawo pomocy w zakresie częściowym przez ustanowienie adwokata i odmawiającego przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie. postanawia: odmówić zmiany prawomocnego postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 września 2013 r., sygn. akt III SAB/Lu 44/13.
Wnioskiem o przyznanie prawa pomocy z dnia 21 listopada 2013 r., złożonym na urzędowym formularzu, skarżący wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Wniosek ten jest kolejnym (drugim) wnioskiem skarżącego o przyznanie prawa pomocy złożonym w sprawie niniejszej. Pierwszy wniosek o prawo pomocy skarżący złożył na urzędowym formularzu w dniu 16 sierpnia 2013 r. domagając się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. W związku z pierwszym wnioskiem o prawo pomocy, postanowieniem z dnia 25 września 2013 r., referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata i odmówił przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie. Postanowienie powyższe stało się prawomocne wobec niewniesienia środka zaskarżenia.
Referendarz sądowy stwierdził, co następuje:
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwana dalej p.p.s.a., co do zasady nie ogranicza strony co do ilości wniosków o przyznanie prawa pomocy, jakie może składać w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Zgodnie jednak z art. 170 p.p.s.a. orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Stąd kolejny wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy złożony w tym samym co poprzednio zakresie, należy potraktować jako wniosek o zmianę prawomocnego postanowienia referendarza sądowego z dnia 25 września 2013 r.
Stosownie do art. 165 p.p.s.a, postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Pod pojęciem "zmiany okoliczności sprawy" należy rozumieć wszelkie zmiany występujące zarówno w okolicznościach faktycznych sprawy, jak i w obowiązującym prawie, jednakże muszą to być takie zmiany okoliczności, które uzasadniają zmianę rozstrzygnięcia wydanego w sprawie. Jeżeli brak jest podstaw do stwierdzenia, że okoliczności sprawy uległy zmianie, kolejny wniosek tej samej strony, dotyczący przyznania prawa pomocy w tym samym zakresie, nie może zostać uwzględniony.
Stwierdzić należy, że zakres żądania wniosku o prawo pomocy z 21 listopada 2013 r. jest tożsamy z żądaniem zawartym w pierwszym wniosku o prawo pomocy z 16 sierpnia 2013 r. W obu wnioskach skarżący domagał się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Prawomocnym postanowieniem referendarza sądowego z 25 września 2013 r. ustanowiono stronie adwokata, a następnie Okręgowa Rada Adwokacka w [...] wyznaczyła dla skarżącego adwokata, który będzie reprezentować stronę w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skoro zatem żądanie strony ustanowienia adwokata zostało uwzględnione podczas rozpatrywania pierwszego wniosku o prawo pomocy, to brak jest podstaw do ponownego uwzględnienia wniosku w tym samym zakresie.
Rozpatrując natomiast ponowne żądanie skarżącego zwolnienia od kosztów sądowych, stwierdzić należy, że okoliczności sprawy nie uległy zmianie, bowiem skarżący nie wykazał, by pogorszyła się jego sytuacja materialna.
We wniosku o prawo pomocy z 21 listopada 2013 r., skarżący podał, tak jak poprzednio, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, posiada dom o pow. [...] m2 i nieruchomość rolną o pow. [...] ha. Podobnie jak w pierwszym wniosku, skarżący wniosek uzasadnił tym, że, wspiera finansowo córkę oraz że część nieruchomości rolnej użytkuje bezpłatnie syn. Również tak samo jak w pierwszym wniosku wskazał, że dom i ciągnik wymagają remontu, a także że jego świadczenie jest objęte potrąceniami egzekucyjnymi. Jednocześnie podał, że pobierana przez niego emerytura wzrosła do kwoty [...] zł do wypłaty w stosunku do wykazywanej poprzednio kwoty [...] zł, pobieranej w tej wysokości od stycznia do sierpnia 2013 r.
W świetle powyższego brak jest podstaw do uznania, że sytuacja materialna skarżącego uległa pogorszeniu do tego stopnia, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie. W związku z tym nie można przyjąć, że nastąpiła zmiana okoliczności sprawy uzasadniająca zmianę wydanego w sprawie prawomocnego rozstrzygnięcia referendarza sądowego z dnia 25 września 2013 r.
Z tych względów oraz na podstawie art. 165 i art. 258 § 1 i 3 p.p.s.a. należało orzec, jak na wstępie.