Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Ciechomska - Florek, po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. Z. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie zwrotu nadpłaconej opłaty targowej postanawia - odrzucić skargę -
Pismem z 31 grudnia 2010 r. J. Z. (dalej - "Skarżąca") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W., z uwagi na przekroczenie terminu do zwrotu nadpłaty w opłacie targowej. Skarżąca wskazała, iż przedmiotowa nadpłata została stwierdzona decyzją z [...] stycznia 2005 r. Mimo wielokrotnych wezwań organ nie zwrócił przedmiotowej nadpłaty. W związku z powyższym Skarżąca wniosła o zobowiązanie Prezydenta W. do niezwłocznego zwrotu nadpłaty oraz ukaranie Prezydenta W. karą porządkowa lub dyscyplinarną przewidzianą w art. 142 Ordynacji podatkowej. Do skargi Skarżąca załączyła również wniosek o nadanie decyzji Prezydenta W. z [...] stycznia 2005 r. klauzuli wykonalności.
W odpowiedzi na skargę Prezydent .W. wniósł o odrzucenie skargi jako niepodlegającej drodze sądowoadministracyjnej oraz złożonej po upływie terminu, ewentualnie o oddalenie skargi jako nieuzasadnionej, a także o odrzucenie wniosku o nadanie ostatecznej decyzji z [...] stycznia 2005 r. klauzuli wykonalności.
Dodatkowo organ wyjaśnił, iż nie pozostaje w bezczynności. Organ postąpił bowiem zgodnie z dyspozycją Skarżącej i przekazał nadpłatę z tytułu opłaty targowej na pokrycie zobowiązań Skarżącej z tytułu bezumownego korzystania z gruntów W..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu, bowiem nie podlega ona kognicji sądów administracyjnych.
W pierwszej kolejności Sąd zauważa, iż stosownie do przepisów art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej - p.p.s.a.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów m.in. w przypadku określonym w pkt 4, tj. innych niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
W ocenie Sądu, badając dopuszczalność skargi na bezczynność Prezydenta W. polegającą na niewykonaniu ostatecznej decyzji o zwrocie nienależnie uiszczonej opłaty targowej uznać należało, że wykonanie decyzji jest obowiązkiem organu, jednakże działanie to nie ma charakteru władczego, lecz jest czynnością materialno-techniczną, nie należy zatem, do kategorii tych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej, które podlegają kontroli sądu (por. wyrok NSA z 10 stycznia 2007 r. sygn. akt II FSK 1542/05).
Aby była dopuszczalna skarga na bezczynność organu muszą zaistnieć okoliczności zobowiązujące ten organ do wydania aktu określonego w art. 3 § 2 pkt 1-3 p.p.s.a. (decyzji, postanowienia w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym lub zabezpieczającym, na które służy zażalenie) lub innego (o którym mowa w pkt 4) aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (por. postanowienie NSA z 16 września 2004 r. sygn. akt OSK 247/04, ONSAiWSA 2004, nr 2, poz. 30). Dodatkowo, muszą być to akty o charakterze władczym, załatwiające sprawę indywidualną z zakresu administracji publicznej. Do takich aktów (czynności) nie można zaliczyć czynności polegającej na wykonaniu decyzji ostatecznej. W tym zakresie organ ma obowiązek wykonać decyzję bez przeprowadzania dodatkowego postępowania wyjaśniającego. Organ nie ma możliwości innego wyboru zachowania niż wykonanie decyzji. Z tych właśnie względów wykonanie decyzji przez organ pierwszej instancji nie może być uznane za władcze działanie organu administracji mające na celu rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej.