Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maciej Guziński po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2012 r., na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi Z. R. na bezczynność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie niedoręczenia decyzji w sprawie odmowy wznowienia wypłaty renty z tytułu niezdolności do pracy zażalenia skarżącego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia [...] r. w przedmiocie odmowy uzupełnienia postanowienia postanawia: odrzucić zażalenie.
Pismem z dnia [...] r. skarżący wniósł zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia [...] r., którym odmówiono sprostowania i uzupełnienia postanowienia z dnia [...] r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie "p.p.s.a.", zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia wymienione w tym przepisie.
Analiza przepisów ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w tym art. 194 p.p.s.a., prowadzi do wniosku, że ustawa ta nie przewiduje możliwości samodzielnego zaskarżenia rozstrzygnięcia w przedmiocie odmowy uzupełnienia orzeczenia (por. postanowienie NSA z dnia 26 czerwca 2009 r., II OZ 537/09, LEX nr 563597; wyrok NSA z dnia 15 czerwca 2007 r., II FSK 781/06, LEX nr 507621).
W konsekwencji zatem na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., należało odrzucić zażalenie jako niedopuszczalne.