Sprawa ze skargi "A" Sp z.o.o. z siedzibą w W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pracę typu B
Sentencja

Wrocław, dnia 14 stycznia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Tomasz Świetlikowski po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" Sp z.o.o. z siedzibą w W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pracę typu B postanawia: I. odrzucić skargę; II. zwrócić stronie skarżącej kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu od skargi.

Uzasadnienie

Strona skarżąca wniosła skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 27 września 2018 r., wezwano pełnomocnika do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez złożenie dokumentu lub jego uwierzytelnionego odpisu określającego umocowanie do reprezentowania strony skarżącej (odpisu KRS), w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało skutecznie doręczone pełnomocnikowi strony skarżącej 7 grudnia 2018 r. Z akt sprawy wynika, że brak skargi nie został uzupełniony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. - dalej: p.p.s.a.), jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie 7 dni. Stosownie do art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., sąd odrzuci skargę, gdy w wyznaczonym przez przewodniczącego terminie nie uzupełniono jej braków formalnych.

W sprawie, pełnomocnika strony skarżącej skutecznie wezwano do uzupełnienia braku formalnego skargi w terminie 7 dni, pouczając o konsekwencjach niewykonania zarządzenia. Mimo tego, brak formalny skargi nie został uzupełniony w wyznaczonym terminie.

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych przepisów, Sąd orzekł jak w pkt I sentencji. Orzeczenie o kosztach oparto na art. 232 ust. 1 pkt 1 p.p.s.a. (pkt II sentencji).

Strona 1/1