Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. P. o wymierzenie grzywny Prezesowi Sądu Rejonowego za nieprzekazanie skargi Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, - w zakresie wniosku o zasądzenie kosztów postępowania postanawia oddalić wniosek o zasądzenie kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia 2 marca 2010 r., sygn. akt III SO/Lu 2/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił wniosek S. P. o wymierzenie grzywny Prezesowi Sądu Rejonowego za nieprzekazanie skargi do sądu. Postanowienie stało się prawomocne od dnia 16 marca 2010 r.
Pismem z dnia 19 lipca 2012 r. S. P. wystąpił o "wydanie przez sąd postanowienia, kto ma obowiązek ponieść koszty uiszczenia wpisu sądowego w sprawie". Pismo zostało potraktowane jako wniosek o uzupełnienie postanowienia o odmowie wymierzenia grzywny z dnia 2 marca 2010 r. Postanowieniem z dnia 25 lipca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił uzupełnienia postanowienia.
Pismem z dnia 18 lutego 2013 r., powołując się na treść art. 224 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.; dalej p.p.s.a.), S. P. wystąpił o wydanie postanowienia rozstrzygającego o obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 224 p.p.s.a. jeżeli w toku postępowania sąd nie orzekł o obowiązku ponoszenia kosztów sądowych lub też orzeczeniem nie objął całej kwoty należnej z tego tytułu, postanowienie w tym przedmiocie wyda na posiedzeniu niejawnym wojewódzki sąd administracyjny.
W postępowaniu sądowoadministracyjnym zasadą jest, że strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 199 p.p.s.a.). Stosownie do art. 209 p.p.s.a. wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204. W myśl art. 201 § 1 p.p.s.a. zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3. Ponadto zgodnie z art. 208 p.p.s.a., niezależnie od wyników spraw, o których mowa w art. 200, art. 203, art. 204 i art. 207, sąd może włożyć na stronę obowiązek zwrotu kosztów - w całości lub w części - wywołanych jej niesumiennym lub oczywiście niewłaściwym postępowaniem.
Postanowienie z dnia 2 marca 2010 r., którym sąd odmówił wymierzenia grzywny organowi nie należy do żadnej z wymienionych w art. 209 p.p.s.a. kategorii orzeczeń, co do których istnieje obowiązek zawarcia rozstrzygnięcia o kosztach postępowania. W ocenie sądu nie zachodzą również przesłanki, aby przyznać skarżącemu zwrot kosztów postępowania od organu w oparciu o zasadę zawinienia (art. 208 p.p.s.a.).
W tej sytuacji skarżący nie może skutecznie domagać się zwrotu kosztów postępowania.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 224 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.