Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący: Sędzia WSA Stanisław Nitecki, , po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R.H. (H.) na decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni postanawia: odrzucić skargę;
W treści pisma procesowego datowanego na [...], skierowanego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, R.H. oświadczył, iż "pragnie złożyć odwołanie" od decyzji unieważniającej jego pozwolenie na broń gazową wydane przez "ówczesną Wojewódzką Komendę Policji w C. [...]".
W odpowiedzi na skargę [...] Wojewódzki Komendant Policji w K. wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie. Podniósł bowiem, że kwestionowaną przez skarżącego decyzję nr [...] wydał w dniu [...] i na rozstrzygnięcie to przysługiwało odwołanie do organu drugiej instancji, którym jest Komendant Główny Policji. Tym samym, skarga na ten akt powinna, zdaniem organu, zostać odrzucona jako niedopuszczalna z uwagi na brak wyczerpania przez stronę środków zaskarżenia. Niezależnie od powyższego organ administracyjny podniósł, że skarga R.H. z dnia [...] została przezeń potraktowana także jako równoczesne odwołanie od rzeczonej decyzji z dnia [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje.
Stosownie do art. 52 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - zwanej dalej p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu przed organem właściwym w sprawie. Zgodnie przy tym z treścią §2 wskazanego przepisu, przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W niniejszej sprawie jest bezspornym, że w swoim piśmie z dnia [...] R.H. kwestionował decyzję [...] Wojewódzkiego Komendanta Policji w K. z dnia [...], nr [...]. To tym rozstrzygnięciem orzeczono bowiem o cofnięciu mu pozwolenia na posiadanie broni palnej gazowej. Treść rzeczonego pisma z dnia [...], gdzie jako adresat został wyraźnie wskazany Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach nie budzi również wątpliwości, że intencją wyżej wymienionego było wniesienie na tą decyzję skargi do tutejszego Sądu.
Skarga ta podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Zaskarżona decyzja wydana została bowiem w wyniku postępowania przeprowadzonego w pierwszej instancji i dlatego po myśli art. 127 §1 i §2 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 6a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r., nr 287, poz. 1687 ze zm.) oraz z art. 9 ust. 1 i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r., poz. 576 ze zm.), stronie przysługiwało prawo do wniesienia od niej odwołania do Komendanta Głównego Policji.
W świetle powyższego Sąd uznał, że wymóg określony w przywołanym art. 52 §1 p.p.s.a. nie został w sprawie zachowany i dlatego postanowił jak w sentencji, działając na podstawie art. 58 §1 pkt 6 oraz §3 p.p.s.a. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest brak możliwości dokonania merytorycznej oceny zarzutów podnoszonych przez skarżącego. Niedopuszczalność skargi powoduje bowiem, iż Sąd nie jest władny do zbadania legalności decyzji stanowiącej jej przedmiot.