Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Jakub Linkowski po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2009 r. w sprawie ze skargi A. S., Z. S. i T. O. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi krajowej na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji oraz decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2008 r. nr [...].
Skarżący A. S. i Z. S. wnieśli o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] (wniosek k. 19), która została utrzymana w mocy przez zaskarżoną decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r. Ponadto wniosek o wstrzymanie zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu pierwszej instancji wniósł T. O. Wskazane decyzje ustaliły lokalizację drogi dla inwestycji polegającej na rozbudowie drogi krajowej nr [...] do parametrów drogi ekspresowej na odcinku od granicy powiatu [...] do granicy województwa [...] od km [...] do km [...], jednocześnie zatwierdzając projekt podziału nieruchomości.
Wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji A. S. i Z. S. uzasadnili tym, iż prowadzą działalność gospodarczą na terenie objętym powyższymi decyzjami. Konieczność wydania terenu spowoduje straty. Natomiast T. O. wskazał, że wykonanie decyzji może doprowadzić do powstania nieodwracalnych następstw w postaci utraty prawa własności do części nieruchomości i naraża Skarb Państwa na jego roszczenia odszkodowawcze. Natomiast uwzględnienie skargi skutkować może wydaniem nowej decyzji wyznaczającej inną lokalizację drogi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Przedmiotem skarg jest decyzja Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r. oraz utrzymana nią w mocy decyzja Wojewody [...] z dnia [...] marca 2008 r., które zostały wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. nr 80, poz. 721 ze zm.), zwanej dalej "ustawą z dnia 10 kwietnia 2003 r.".
W związku z tym, że zarówno decyzja Wojewody [...], jak i zaskarżona decyzja Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r. zostały wydane przed nowelizacją ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. dokonanej ustawą z dnia 25 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U nr 154, poz. 958), zwana dalej "nowelą", której przepisy weszły w życie w dniu 10 września 2008 r., to do kwestii wstrzymania wykonania tych decyzji ma zastosowanie ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. w brzmieniu sprzed jej nowelizacji dokonanej powyższą nowelą. Wynika to z treści art. 6 ust. 2 noweli stanowiącego, iż dla przedsięwzięć drogowych, dla których przed dniem wejścia w życie noweli (10 września 2008 r.) została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. w brzmieniu sprzed noweli w art. 17 ust. 3 pkt 1 stanowiła, że decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, jedynie uprawnia do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Ten przepis ma zastosowanie do nieruchomości skarżących. Dopiero w brzmieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. po noweli jej art. 17 ust. 3 pkt 4 stanowi, że decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi uprawnia do rozpoczęcia robót budowlanych. Nie uległa natomiast zmianie zasada, że nieruchomości, których dotyczy decyzja, stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych - z dniem, w którym decyzja stała się ostateczna. W niniejszej sprawie decyzja Wojewody [...] z dnia [...] marca 2008 r. stała się ostateczna w dniu [...] lipca 2008 r. - w dniu wydania zaskarżonej decyzji Ministra Infrastruktury, która utrzymała w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2008 r.