Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran po rozpoznaniu w dniu 26 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. R. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] czerwca 212 r., nr [...] w przedmiocie unieważnienia paszportu postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] czerwca 212 r., nr [...] w przedmiocie unieważnienia paszportu skarżący - K. R., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wskazał, że wykonanie decyzji pozbawi go możliwości przemieszczania się, wyłączając go poza nawias prawa i naruszając jego podstawowe wolności co może prowadzić do nieodwracalnych skutków prawnych i faktycznych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest uprawdopodobnienie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Zdaniem Sądu skarżący nie uprawdopodobnił, iż wykonanie decyzji w niniejszej sprawie spowoduje trudne do odwrócenia skutki. Wskazać należy, iż skutki trudne do odwrócenia to takie skutki prawne lub faktyczne, które raz zaistniałe wywołują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
Paszport K. R. został unieważniony przez organy administracji publicznej na wniosek Prokuratora Prokuratury Rejonowej, ponieważ toczy się przeciw skarżącemu postępowanie o czyn karalny.
W ocenie Sądu nie wykazano, że skarżący aktualnie przebywa za granicą, w dodatku w państwie, na terenie którego jedynym dokumentem potwierdzającym tożsamość i umożliwiającym przekroczenie granicy jest paszport. Nawet w przypadku, gdy skarżący przebywa poza granicami kraju, a jego paszport został unieważniony, to stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem osoby ubiegającej się o dokument paszportowy, pomimo istnienia przesłanek uzasadniających odmowę jego wydania, konsul może wydać paszport tymczasowy. O wydaniu takiego paszportu konsul informuje organ, który wystąpił z wnioskiem o niewydawanie dokumentu paszportowego. Wobec tego skarżący ma możliwość wystąpienia o taki rodzaj dokumentu.
Odnosząc się do twierdzenia, że unieważnienie paszportu narusza podstawowe wolności skarżącego należy wskazać, że nie jest to argument, który przemawia za uwzględnieniem wniosku. Sąd na obecnym etapie postępowania nie ocenia czy organy prawidłowo zastosowały przepisy prawa materialnego i procesowego, ani nie ocenia czy prawidłowość zastosowania tych przepisów wpłynęła w jakikolwiek sposób na naruszenie konstytucyjnie chronionych wolności i praw. Na marginesie jedynie należy przypomnieć, że zgodnie z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP korzystanie z konstytucyjnych wolności i praw może podlegać ograniczeniom określonym w ustawie.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W związku z tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.