Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Karolina Kisielewicz-Malec po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adw. M. S. o przyznanie kosztów pomocy prawnej za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A. J. i Z. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: - odmówić przyznania adw. M. S. kosztów pomocy prawnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjni w Warszawie wyrokiem z dnia 15 września 2015 r. sygn. akt IV SAWa 2391/14 oddalił skargę A. J. i Z. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego.
Referendarz sądowy postanowieniem z 18 marca 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 2391/14 ustanowił dla skarżących A. J. i Z. J. adwokata. Okręgowa Izba Adwokacka w [...] wyznaczyła pełnomocnikiem skarżących adw. M. S., o czym pełnomocnik został poinformowany pismem z 15 kwietnia 2016 r.
W dniu 20 maja 2016 r. adw. M. S. nadesłał do Sądu opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego wyroku (wraz z jej dwoma odpisami), w której wniósł o przyznanie kosztów za udzieloną pomoc prawną. Pełnomocnik podał, że opinia została sporządzona na podstawie art. 177 § 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a.
Zgodnie z art. 250 § 1 p.p.s.a. wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Wniosek o przyznanie kosztów udzielonej pomocy prawnej polegającej na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku, nie jest uzasadniony.
W niniejszej sprawie adw. M. S. w opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu I instancji z dnia 15 września 2015 r. powołał się na art. 177 § 4 p.p.s.a., z którego wynika, że jeżeli pełnomocnik z urzędu nie stwierdził podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, składa w sądzie, w terminie do wniesienia skargi kasacyjnej, sporządzoną przez siebie opinię w tym przedmiocie wraz z odpisem dla strony, dla której został ustanowiony. Sąd doręcza odpis opinii stronie (...).
Umknęło jednak uwadze pełnomocnika, że postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte 27 października 2014 r., a zatem ma do niego zastosowanie art. 177 § 4 p.p.s.a. w brzmieniu sprzed zmiany dokonanej przez art. 1 pkt 50 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U z 2015 r., poz. 658), co wynika z art. 2 tej ustawy. Wyznaczony pełnomocnik nie był zatem zobowiązany do złożenia w Sądzie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, w terminie do wniesienia skargi kasacyjnej, wraz z odpisami tej opinii dla strony. Jego obowiązkiem było natomiast doręczenie tej opinii stronie, tak aby umożliwić jej podjęcie czynności zmierzających do zabezpieczenia jej praw i możliwości dochodzenia ich przed sądem.
W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik nie doręczył skarżącym opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Profesjonalny pełnomocnik powinien mieć świadomość tego, że ponosi negatywne skutki niewykonania obowiązków określonych w przepisach prawnych dotyczących przyznawania wynagrodzenia za udzieloną z urzędu i nieopłaconą pomoc prawną.
Z powyższych względów, odmówiono pełnomocnikowi z urzędu przyznania żądanych kosztów.
Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. 250 § 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.