Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Balicka po rozpoznaniu w dniu 26 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku [...] Sp. z o.o. z siedzibą w K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji o środowisku postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi.
[...] Sp. z o.o. z siedzibą w K., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wraz ze skargą na decyzję Ministra Środowiska z [...] lipca 2017 r. w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji o środowisku, wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu pełnomocnik skarżącej wskazał, że uchybienie terminowi na wniesienie skargi nastąpiło bez jej winy. Za takie - w ocenie pełnomocnika - nie można uznać błędnego zaadresowania koperty przez pracownika kancelarii (tj. Minister Finansów, ul. [...], [...]), albowiem prawidłowo został wypełniony druk potwierdzający nadanie przesyłki rejestrowanej (tj. Minister Środowiska, ul. [...], [...]). Pełnomocnik stanął na stanowisku, że powyższa sprzeczność, nie upoważniała pracownika poczty do przyjęcia przesyłki. Wskazał, że nadawca przesyłki zobowiązany jest zadośćuczynić wymaganiom dotyczącym świadczenia usług pocztowych, określonym w ustawie z 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1481) oraz przepisach wydanych na podstawie tej ustawy, w szczególności przepisach regulaminu świadczenia usług powszechnych uchwalonego przez Zarząd Poczty Polskiej. Jednym z takich wymogów jest wymóg określenia adresata i adresu przesyłki (§ 2 ust. 3 pkt 19 oraz § 6 Regulaminu), które to musza być tożsame z adresatem i adresem określonym w potwierdzeniu nadania. Brak spełnienia przez nadawcę tego wymogu zobowiązywało pracownika poczty do odmowy przyjęcia przesyłki (odmowy zawarcia umowy o świadczenie usługi pocztowej).
Pełnomocnik dodał, że przesyłka rejestrowana zawierająca skargę została zwrócona do nadawcy bez uprzedniej próby jej doręczenia do adresata na wskazany adres. Zdaniem pełnomocnika skarżącej ani Prawo pocztowe, ani żaden inny akt prawny nie przyznał poczcie kompetencji do autonomicznego i autorytarnego przesądzenia o tym jaki podmiot znajduje się pod adresem wskazanym na przesyłce.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej również jako "p.p.s.a."), sąd może postanowić o przywróceniu terminu do dokonania czynności sądowej na wniosek strony, o ile do uchybienia terminu doszło bez jej winy. Z kolei zgodnie z treścią art. 87 § 1 p.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana. Z wnioskiem należy wystąpić w terminie 7 dni od daty ustania przyczyny uchybienia. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.), a wraz z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
Z brzmienia cytowanych wyżej przepisów wynika, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć zastosowanie jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie, tj. wniesienie wniosku nastąpi w ciągu siedmiu dni od ustania przeszkody uniemożliwiającej dochowanie terminu, dopełniona zostanie czynność, dla której był ustanowiony termin oraz wnioskodawca uprawdopodobni brak winy w uchybieniu terminu. Brak jednej z tych przesłanek uniemożliwia uwzględnienie wniosku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego 11 grudnia 2012 r. II GSK 1721/12, wskazane orzeczenie i orzeczenia powołane poniżej dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii terminowości złożenia rozpatrywanego wniosku, Sąd stwierdził, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony z zachowaniem ustawowego terminu. Skarżąca o uchybieniu terminu do wniesienia skargi dowiedziała się w chwili zwrotu korespondencji zawierającej skargę tj. 22 sierpnia 2017 r., zaś wniosek o przywrócenie terminu wniosła 28 sierpnia 2017 r. za pośrednictwem organu. Jednocześnie skarżąca złożyła skargę.
Dalej, dokonując oceny braku winy skarżącej w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, Sąd uznał, że okoliczność ta została uprawdopodobniona. W ocenie Sądu, mimo że skarżąca błędnie zaadresowała kopertę zawierającą skargę, to z okoliczności sprawy nie można przypisać jej winy. Przesyłka była przesyłka rejestrowaną i z załączonej kopii potwierdzenia jej nadania wynika, że była kierowana do Ministra Środowiska, a nie jak wskazano na kopercie Ministra Finansów. Dlatego okoliczność zwrotu przesyłki z uwagi na nieprawidłową nazwę adresata nie może - w niniejszej sprawie - obciążać skarżącej. Wątpliwa w ocenie Sądu jest kwestia prawidłowość wykonania usługi pocztowej przez doręczającego. Tym samym twierdzenia pełnomocnika skarżącego zdaniem Sądu uprawdopodobniają przesłankę braku winy w uchybieniu terminowi do wniesienia skargi.
Z tych względów, na podstawie art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji.