Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: - Joanna Dziedzic-Bukowska po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku K. A. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi K. A. na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwolnienia od zakazów obowiązujących na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią postanawia: 1) odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 2) ustanowić w niniejszej sprawie dla skarżącego adwokata.
K. A. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z wnioskiem o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w niniejszej sprawie.
Ze złożonego w dniu 26 lutego 2014 r. urzędowego formularza PPF wynika, że skarżący prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z matką - J. A. i małoletnim bratem. Źródłem utrzymania rodziny skarżącego jest wynagrodzenie jego matki z tytułu umowy o pracę w wysokości 1.700 zł netto miesięcznie, wynagrodzenie skarżącego z tytułu umów zlecenia w wysokości 1300 zł netto miesięcznie oraz dochód uzyskiwany z wynajmu mieszkania w wysokości 1000 zł netto miesięcznie. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości rolnej o pow. 1,6 ha, natomiast matka skarżącego - J. A. posiada dwa mieszkania w O., jedno o pow. 48 m2, drugie o pow. 49 m2. Pierwsze mieszkanie, w którym skarżący wraz z rodziną zamieszkuje obciążone jest hipoteką, natomiast drugie mieszkanie wynajmowane jest w celach zarobkowych.
Z urzędu referendarzowi sądowemu jest wiadomym, że skarżący z nieruchomości rolnej, której jest właścicielem w 2013 roku otrzymał płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego w wysokości 1207,90 zł. Rodzina wnioskodawcy ponosi stałe wydatki związane ze spłatą kredytu hipotecznego - 1769,58 zł oraz wynajmem mieszkania w W. - 2000 zł. Według oświadczenia zawartego w formularzu z dnia 27 marca 2014 r. matce skarżącego w spłacie kredytu hipotecznego pomaga inna osoba. Wydatki rodziny według oświadczenia J. A. w całości bilansują uzyskiwane dochody.
Rozpoznając wniosek, stwierdzono co następuje:
Podkreślenia wymaga, że jeśli skarżący domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym to przesłanką zasadności jego wniosku powinno być wykazanie, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 §1 pkt. 1 P.p.s.a.).
Z wyjaśnień skarżącego wynika, że gospodarstwo domowe dysponuje łącznym dochodem w wysokości ok. 4.000 zł miesięcznie, ponadto do skarżącego i jego matki należą dwa mieszkania w O. i nieruchomość rolna o powierzchni 1,6 ha. Z treści zaskarżonej decyzji wynika natomiast, że skarżący wystąpił z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie wolnostojącego podpiwniczonego jednorodzinnego budynku mieszkalnego wraz ze zbiornikiem na ścieki. Okoliczności te siłą rzeczy niweczą więc zasadność ustaleń co do tego, że skarżący nie będzie w stanie opłacić 300 zł ustalonego wpisu od skargi (vide: zarządzenie z dnia 4 lutego 2014 r., k.7 akt sądowych).
Przedstawiona sytuacja nie przekreśla jednak starań skarżącego w całej rozciągłości. Zgodnie bowiem z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją przedstawionego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w szerszym zakresie, sąd (referendarz sądowy) może przyznać jej to prawo w zakresie obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine P.p.s.a.) o ile nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 P.p.s.a.).
Realia niniejszej sprawy stwarzają podstawy do takich ustaleń. Chociaż bowiem gospodarstwo domowe skarżącego dysponuje stałym dochodem w wysokości ok. 4.000 zł miesięcznie, to jednak nie można tracić z pola widzenia, że zgodnie z wyjaśnieniami skarżącego obciążają wykazane wydatki związane z utrzymaniem domu oraz spłatą zaciągniętych zobowiązań. Z zasad doświadczenia życiowego wynika zaś, że przy obecnym poziomie cen oraz usług środki jakie skarżący ma do dyspozycji nie wystarczają na czynienie oszczędności. Powyższe prowadzi do konkluzji, że choć skarżący nie może ubiegać się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, gdyż będzie w stanie uiścić koszty sądowe obejmujące wpis od skargi, to jednak zasługuje na taką pomoc w zakresie częściowym objawiającą się ustanowieniem na jego rzecz adwokata opłacanego przez Skarb Państwa, albowiem takiego wydatku nie jest on w stanie ponieść bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 243 §1 oraz art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a.