Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. K. i L. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi B. K., L. K. i S. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2008 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 24 lutego 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargi B. K., L. K. i S. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2008 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi. Powodem odrzucenia skarg było przekroczenie terminu przewidzianego na ich wniesienie. Postanowienie Sądu zostało doręczone skarżącym w dniu 4 marca 2009 r.
Pismem z dnia 19 marca 2009 r. B. i L. K. wnieśli o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Jednocześnie skarżący zażądali przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi B. K. i L. K. podnieśli, że skarga została omyłkowo wniesiona bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Powodem owej omyłki było niezrozumienie zawartego w zaskarżonej decyzji pouczenia przez strony, które nie były reprezentowane przez profesjonalnego pełnomocnika.
Skarżący podnieśli również, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, bez winy strony, nie przesłał błędnie zaadresowanej skargi, bez nieuzasadnionej zwłoki, do Wojewody [...]. Wskazali, że mimo to, iż zgodnie z przepisami prawa Sąd po otrzymaniu ich skargi powinien był bez nieuzasadnionej zwłoki przekazać ją do właściwego organu administracji, "przetrzymał" ją przynajmniej przez dwa tygodnie.
B. K. i L. K. powołali się także na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 marca 2008 r. sygn. akt IV SA/Po 46/08, w uzasadnieniu którego stwierdzono, że gdyby sąd, do którego nieprawidłowo wniesiona została skarga, szybciej przekazał ją do właściwego organu, to termin na jej wniesienie zostałby zachowany.
W ocenie skarżących, w razie odmowy przywrócenia terminu, zostaną oni bez własnej winy pozbawieni możliwości dochodzenia swoich praw w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 29 maja 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 133/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przywrócił termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 zd. 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
W świetle art. 87 § 1 ppsa, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednakże, stosownie do treści art. 87 § 3 ppsa wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu. Z kolei stosownie do treści art. 87 § 4 ppsa, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Mając na względzie treść powołanych przepisów, na wstępie należy wyjaśnić, że w ocenie Sądu, przewidziany w art. 87 § 3 ppsa, wymóg złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, nie odnosi się do sytuacji, w której skarga wraz z odpowiedzią na nią i aktami sprawy została już przekazana do sądu w trybie art. 54 § 2 ppsa.