Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu Michał Kazek po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale IV wniosku strony skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi K. J. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich postanawia: umorzyć postępowanie wszczęte wnioskiem o przyznanie prawa pomocy.
W sprawie postanowieniem referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu z dnia 8 kwietnia 2010 r. przyznano skarżącemu K. J. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Na skutek wystąpienia przez Sąd do Okręgowej Rady Adwokackiej we W. wyznaczono jako pełnomocnika dla strony skarżącej z urzędu adwokata Tomasza Nowakowskiego, który przedłożył do akt sprawy ogólne pełnomocnictwo procesowe.
W dniu 15 listopada 2010 r. do Sądu wpłynął wniosek strony skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego celem wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu z dnia 27 października 2010 r. oddalającego skargę na oznaczoną w sentencji postanowienia decyzję.
W sprawie zważono, co następuje.
Stosownie do art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje - zgodnie z § 2 art. 245 powołanej ustawy procesowej - zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Z wyżej powołanego unormowania wynika, że prawo pomocy przyznane zostało K. J. postanowieniem referendarza sądowego z dnia 8 kwietnia 2010 r. w zakresie maksymalnym, jaki przewiduje uregulowanie wynikające z Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zgodnie z art. 239 pkt 4) ustawy procesowej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona, której przyznano zostało prawo pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym (prawo pomocy), w zakresie określonym w prawomocnym postanowieniu o przyznaniu tego prawa. W konsekwencji stwierdzić należy, że strona skarżąca w obecnie toczącym się na skutek oddalenia przez wojewódzki sąd administracyjny jej skargi postępowaniu korzysta z prawa pomocy przyznanego jej na wcześniejszym etapie postępowania w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Postępowanie to jest bowiem procesową kontynuacją postępowania wcześniejszego, zainicjowanego skargą tej strony na decyzję organu administracji.
Kolejno wskazać należy, że K. J. w obecnie toczącym się postępowaniu korzysta z prawa pomocy również w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika procesowego (adwokata) ustanowionego na podstawie wyżej wskazanego postanowienia referendarskiego. Powtórzyć winno się w tym miejscu, że aktualnie toczące się postępowanie jest procesową kontynuacją postępowania wcześniejszego, zainicjowanego środkiem prawnym (skargą) strony.
Podsumowując stwierdzić trzeba, że w niniejszej sprawie K. J. korzysta z przyznanego mu prawa pomocy. Zostały zatem zachowane, przysługujące stronie skarżącej w jej sytuacji rodzinnej i materialnej, gwarancje realizacji prawa do sądu, mające w postępowaniu sądowoadministracyjnym jednakowy charakter bez względu na to, czy pomoc prawna jest dla niej świadczona z urzędu przez radcę prawnego czy przez adwokata. Istotny przy rozpoznaniu aktualnego wniosku o przyznanie prawa pomocy jest fakt, iż prawo pomocy we wnioskowanym zakresie (tj. żądanie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika procesowego) zostało już stronie przyznane prawomocnym postanowieniem referendarskim z dnia 8 kwietnia 2010 r. i uprawnienie do korzystania z tego prawa jest nadal aktualne.
W świetle powyższego postępowanie dotyczące wniosku K. J. o przyznanie prawa pomocy, złożonego w dniu 15 listopada 2010 r., uznać należało za bezprzedmiotowe. W konsekwencji, na zasadzie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy w zw. z art. 258 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym, referendarz sądowy postanowił to postępowanie umorzyć. Rozstrzygnięcie w tym zakresie znalazło wyraz w sentencji postanowienia.