Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2005r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. B. skierowanej przeciwko Komendantowi Wojskowej Komendy Uzupełnień w N. T. w przedmiocie zasądzenia należności finansowych; p o s t a n a w i a -odrzucić skargę.
W dniu [...]roku J. B. sporządził pismo zatytułowane
"wniosek", w którym wniósł o usankcjonowanie prawne, wypłaconych uznaniowo należności finansowych przez Komendanta Wojskowej Komendy Ubezpieczeń w N. T. to jest organu I instancji, za okres od dnia [...]roku do dnia [...]roku, bez doręczenia decyzji Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego we W..
W uzasadnieniu przedmiotowego wniosku J.B. podał, że zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z wnioskiem o zasądzenie od Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego, usankcjonowania prawnego wypłaconych dla w/w uznaniowo przez Komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w N. T. należności finansowych w kwocie [...]złotych brutto, uwzględniając przy tym wypłacone należności finansowe comiesięcznie przez okres 12 miesięcy przez Wojskowe Biuro Emerytalne w K..
W dalszej części uzasadnienia J. B. podał, że Komendant Wojskowej Komendy Uzupełnień w N. T. od dnia [...]roku wypłacał mu uznaniowo należności finansowe bez doręczenia decyzji Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego we W. w ścisłym znaczeniu rozkazu personalnego w/w Dowódcy Okręgu Wojskowego Nr [...]z dnia [...]roku.
J.B. wskazał, że pomimo podejmowania przez niego różnych form działań zmierzających do uregulowania powyższego problemu wypłacanych uznaniowo należności finansowych, nie uzyskał od Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego we W. decyzji na wypłacone uznaniowo należności finansowe od dnia [...]roku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Skarga podlega odrzuceniu. Stosownie do treści przepisów art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) oraz art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi- zwanej dalej u.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje kontrolę nad działalnością administracji publicznej pod względem zgodności z prawem orzekając w sprawach skarg na: 1/ decyzje administracyjne, 2/ postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienie rozstrzygające sprawę, co do istoty, 3/ postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, 4/ inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, 5/ akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego oraz organów administracji rządowej, 6/ akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej, 7/ akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego, oraz skarg na bezczynność organów administracji publicznej w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 w zakresie nie podjęcia w ustawowym terminie stosownych działań.
W świetle powyżej powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że skarga J. B. nie podlega rozpoznaniu przez sąd administracyjny, albowiem sąd ten w przedmiotowej sprawie nie jest właściwy.
W tej sytuacji skargę tę należało odrzucić jako niedopuszczalną, co orzeczono na podstawie art. 58 § 1 pkt 1) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.