Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 11 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. D. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia 24 kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego postanawia : przywrócić skarżącemu termin do wniesienia skargi.
Opisaną w komparycji postanowienia decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji w sprawie odmowy przyznania skarżącemu zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakup żywności, środków czystości . Powyższa decyzja organu II instancji została w dniu 13 czerwca 2018 r. doręczona skarżącemu , który własnoręcznie potwierdził jej odbiór .
W dniu 9 lipca 2018 r. skarżący wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IV SO/Wr 36/18.
Orzeczeniem referendarskim z dnia 27 sierpnia 2018 r. przyznano stronie prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie dla niego adwokata i umorzono postępowanie wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych.
Okręgowa Rada Adwokacka we W. wyznaczyła w dniu 3 września 2018r. pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata M. P. , który w dniu 7 września 2018 r. odebrał zawiadomienie o ustanowieniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego.
W dniu 14 września 2018 r. pełnomocnik skarżącego nadał w placówce pocztowej skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. na opisaną w rubrum postanowienia decyzję organu II instancji , składając jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi z tym uzasadnieniem ,że w dniu 7 września 2018 r. odebrał stosowne zawiadomienie o ustanowieniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. przewiduje, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu. Przy czym równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
Z treści przytoczonych przepisów wynika, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym termin do dokonania przez stronę czynności, któremu uchybiła należy przywrócić, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:
- po pierwsze , strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu;
- po drugie , wniosek ten zostanie złożony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu;
- po trzecie , jednocześnie strona dokona czynności, dla której określony był termin;
- po czwarte, we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W kontekście powyższych przesłanek uzasadniających przywrócenie terminu wskazać trzeba, że brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej, stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu.